af

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  af    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• af

Woordherkomst en -opbouw

	stellend
onverbogen	af
verbogen	(alleen predicaat)

Bijvoeglijk naamwoord

af

1. (tweeletterwoord) klaar, gereed

   Het werk is nog lang niet af.

2. ergens vandaan gaan

   Hij rent van het ongeluk af.

3. naar beneden gaan

   Hij rijdt van de berg af.

Antoniemen

• onaf

Uitdrukkingen en gezegden

• wij zijn terug bij af

we zijn weer terug bij waar we begonnen zijn, al de tussenliggende arbeid is voor niets geweest

• af en toe

soms, niet frequent

Hyponiemen

   

achteraf bekaf bergaf botaf buitenaf daaraf effenaf eraf eropaf hieraf komaf kortaf linksaf onderaf plataf pompaf rechtsaf schuifaf vanaf vlakaf vooraf vrijaf waaraf

Afgeleide begrippen

   

af en toe afbakenen afbakken afbedelen afbeelden afbekken afbellen afbestellen afbetalen afbidden afbijten afbladderen afblaffen afblazen afblijven afblussen afborstelen afbraak afbramen afbranden afbreken afbrengen afbreuk afbrokkelen afbuigen afdak afdalen afdammen afdanken afdekken afdichten afdingen afdoen afdragen afdreggen afdrift afdrijven afdrinken afdrogen afdruipen afdrukken afdwalen afdwingen afeten affakkelen affiche affluiten affront afgaan afgang afgedraaid afgehuifd afgelast afgelasten afgeleefd afgepeigerd afgestompt afgeven afgeweten afgezaagd afgezant afgieten afglijden afgod afgraven afgrijzen afgrond afgunst afhaken afhakken afhalen afhandelen afhandig afhangen afhappen afharen afhouden afhouwen afhuiven afkalven afkeren afketsen afkeuren afkicken afkijken afklemmen afkluiven afknappen afkoelen afkoken afkolven afkomen afkondigen afkorten afkraken afkrijgen afladen aflaten afleggen afleiden afleken afleren afleveren aflezen aflokken aflopen aflossen afluisteren afmaken afmatten afmelden afmeren afmeten afnemen afnokken afpakken afpassen afpeigeren afpersen afplatten afpoeieren afprijzen afraden aframmelen afranselen afreageren afregelen afreizen afrekenen afremmen africhten afrijden afrit afroepen afromen afronden afrossen afruimen afrukken afsappelen afschaffen afschakelen afscheiden afschepen afscheren afschermen afscheuren afschieten afschilderen afschilferen afschot afschrift afschrijven afschrikken afschuimen afschuinen afschuiven afschuren afschutten afschuw afslaan afslachten afslag afslanken afslijten afsluiten afsmeken afsnauwen afsnijden afsnoepen afsnoeren afsnuiten afspelen afspeten afspinnen afspoelen afspraak afspreken afstaan afstammen afstand afstap afstappen afsteken afstellen afstemmen afstempelen afstevenen afstoffen afstompen afstoten afstoven afstraffen afstrepen afstruinen afstuderen afstuiven aftaaien aftakelen aftands aftappen aftasten aftekenen aftellen aftikken aftocht aftonnen aftrappen aftreden aftrekken aftroeven aftroggelen aftuigen afvaardigen afvallen afvaren afvegen afvinken afvloeien afvoeren afvragen afvrijen afvuren afwachten afwassen afwateren afweek afwegen afweken afwenden afwennen afweren afwerken afwerpen afweten afwezig afwijken afwijzen afwikkelen afwimpelen afwinden afwisselen afwissen afwrijven afzagen afzakken afzeggen afzeiken afzenden afzetten afzien afzijdig afzinken afzoeken afzoenen afzonderen afzuigen afzwemmen afzweren

Vertalingen

    1.   

Engels: finished (en), ready (en), through (en)

		vnw. bijw.
voorzetselbijwoord		af
persoonlijk		eraf
aanwijz.	nabij	hieraf
	veraf	daaraf
vragend/betrekk.		waaraf

Bijwoord

af

1. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord: niet langer op of aan iets

   afwassen: hij waste de kopjes af

2. prepositioneel deel van een voornaamwoordelijk bijwoord niet langer op of aan iets

   De stank is er nog steeds niet af.

3. scheidbaar deel van vanaf

   Hij is van de weg af.

4. iets ~ zijn niet langer iets zijn

   Daarmee is hij politicus af

Verwante begrippen

Tweeletterwoorden in het Nederlands
af • ah • ai • at • bo

Deens

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• af

Naar frequentie	25

Voorzetsel

af

1. (tweeletterwoord) van, uit

   «Naboerne sprang til og fik manden hevet op af vandet.»

   Buren sprongen erbij en kregen de man uit het water eruit getild.

Afgeleide begrippen

• af-
• op af
• ned af
• ud af

Verwante begrippen

Tweeletterwoorden in het Deens
ad • af • al • at • by • da • de • du • dø • ej • en • én • er • et • få • gå • ha • ja • jo • ni • nu • ny • nå • og • oh • ok • om • op • os • pa • på • ro • sa • se • så • ti • to • ud • vi • åh • år • øh

Gotisch

Voorzetsel

af + datief

1. van, weg van, vanaf

IJslands

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• af

Naar frequentie	22

Voorzetsel

af

1. (tweeletterwoord) aan, van, uit

Typische woordcombinaties

• birgðir af

een voorraad aan

Verwante begrippen

Tweeletterwoorden in het IJslands
að • af • bæ • ei • il • já • og • tá • án • ár • ær • æð • ég • él • úr • þá • þú

Turks

Zelfstandig naamwoord

af

1. gratie, vergiffenis

Zweeds

Voorzetsel

af

1. verouderde spelling of vorm van av van vóór 1906

Verwijzingen

• SAOL i Projekt Runeberg
• Svenska Akademiens ordlista över svenska språket (SAOL)
  • SAOL 7 (1900): af
  • Regeringsdecreet 1906: af → av
  • SAOL 8 (1923): av

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie. (Zweeds)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie. (Deens)