afwezig

Nederlands

In de betekenis van ‘absent’ voor het eerst aangetroffen in 1599 ^[1]
Samenstellende afleiding van af en de stam van wezen met het achtervoegsel -ig ^[2]

afwezig

niet op een bepaald tijdstip en plaats
- Hij was afwezig op de vergadering, want hij was ergens anders.
geestelijk afgeleid, verstrooid
- Hij was afwezig op de vergadering, want je zag hem indutten.
▸ Het is prachtig om lekker zen boven op de berg mooie voornemens te maken, maar hoe voer je die in het dagelijkse leven uit? Thuis probeerde ik bijvoorbeeld minder afwezig en met mijn gedachten bij mijn werk te zijn.^[3]

▸ In de ongemakkelijke stilte die er in de kamer hing, keken zij beiden met afwezige blik naar de rug van Jeroen.^[4]

1. niet op een bepaald tijdstip en plaats zijn

2. geestelijk afgeleid

Het woord afwezig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "afwezig" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[5]