afkomen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
afkomen	afkomend
afkomst	afkomstig

Uitspraak

• Geluid:  afkomen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• af·ko·men

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  af bw  en  komen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
afkomen	kwam af	afgekomen
klasse 4	volledig

Werkwoord

afkomen

1. ergatief op iemand ~: iemand -soms dreigend- benaderen

   ▸ Tot mijn grote schrik zag ik twee koplampen op me afkomen en ik schreeuwde en zwaaide zo hard ik kon in de hoop de bestuurder van een reusachtige vrachtwagen tot stoppen te bewegen.

2. ergatief ~ van: van een probleem bevrijd worden, kwijtraken

   • Hij zal niet gemakkelijk van die schulden afkomen. 

3. ergatief ~ van: zijn oorsprong vinden, afstammen

   • Volgens mij komt dat van de Byzantijnen af. 

4. toegewezen of betaald worden

   • Die late betaling kwam eindelijk af. 

5. naar beneden komen, weg komen, langs komen

   • Hij kwam de trap af 

6. officieel bekend gemaakt worden

   • Deze benoeming zal spoedig afkomen 

7. op bezoek komen, langskomen

   • Ik kom morgen eens af 

Vertalingen

    1. benaderen   

Vertalingen Duits: zukommen auf (de) Engels: head (en)

Frans: s'avancer vers (fr) Spaans: acercarse a (es), acudir a (es), arrojarse sobre (es)

    2. kwijtraken   

Spaans: deshacerse de (es), abandonar (es), dejar (es)

    3. afstammen   

Engels: be granted (en)

Spaans: descender (es)

    5. naar beneden komen   

Spaans: bajar (es), descender (es)

    6. officieel bekend maken   

Engels: be granted (en)

Gangbaarheid

• Het woord afkomen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "afkomen" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.