afremmen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  afremmen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• af·rem·men

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van af (bijwoord) en remmen (werkwoord)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
afremmen	remde af	afgeremd
zwak -d	volledig

Werkwoord

afremmen

1. (overgankelijk) de snelheid van iets doen verminderen

   Hij remde de wagen af.

2. (ergatief) minder vaart maken

   Optrekken en afremmen.

   De wagen remde af.

3. (overgankelijk), (figuurlijk) verminderen

   Medicijnen tegen een hoge bloeddruk of allergieën kunnen de lust afremmen.

   De te enthousiaste jongen moest door zijn ouders worden afgeremd.

Afgeleide begrippen

• afremming

Vertalingen

    1. de snelheid van iets doen verminderen   

Spaans: refrenar (es), enfrenar (es), frenar (es)