afremmen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  afremmen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• af·rem·men

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  af bw  en  remmen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
afremmen	remde af	afgeremd
zwak -d	volledig

Werkwoord

afremmen

1. overgankelijk de snelheid van iets doen verminderen

   • Hij remde de wagen af. 

2. ergatief minder vaart maken

   • Optrekken en afremmen. 
   • De wagen remde af. 

3. overgankelijk, (figuurlijk) verminderen; vertragen

   • Medicijnen tegen een hoge bloeddruk of allergieën kunnen de lust afremmen. 
   • De te enthousiaste jongen moest door zijn ouders worden afgeremd. 

   ▸ Dit ben ik niet, dit is de oude Bibi. De doortrapte advocate die over lijken ging om haar zin te krijgen. Ik zou haar kunnen afremmen, maar ik doe het niet.

4. wederkerend zich afremmen: de snelheid van zichzelf doen verminderen

   ▸ Heel voorzichtig nam ik drie stappen om te kijken of het toch mogelijk was om nieuwe treden in de sneeuw te maken, maar bij de vierde stap gleed ik uit en prikte nog net op tijd mijn wandelstok de sneeuw in om me af te remmen.

Afgeleide begrippen

• afremming

Vertalingen

    1. de snelheid van iets doen verminderen   

Spaans: refrenar (es), enfrenar (es), frenar (es)

Gangbaarheid

• Het woord afremmen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afremmen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.