doen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  doen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈdun/

Woordafbreking

• doen

Woordherkomst en -opbouw

afkomstig van: Middelnederlands: doen Oudnederlands: duon Germaans: *dōnan Indo-Europees: *dʰeh₁-

Verwant in Germaans: Engels: do (Angelsaksisch: dōn), Duits: tun, (Oudhoogduits: tuon), Fries: dwaan, dwo (Oudfries: dūa, duā)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	doen	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

doen o

1. het verrichten van een werk

   Tegenwoordig is niet het spreken belangrijk, maar het doen.

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
doen	doend
daad	gedaan
gedoe	doenlijk

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
doen dun	deed det	gedaan ɣə.'dan
onregelmatig	volledig

Werkwoord

doen

1. (overgankelijk) een actie ondernemen

   Laten we wat anders doen.

2. (hulpwerkwoord) maakt van een ergatief werkwoord een causatieve constructie

   De hitte van de zon deed de boter smelten.

Hyponiemen

   

boosdoen dichtdoen goeddoen herdoen losdoen misdoen nederdoen neerdoen ontdoen opendoen samendoen tekortdoen tenietdoen terugdoen wegdoen zakendoen

Afgeleide begrippen

• doe-vakantie, doeboek, doendenken, doenerig, doenerij, doeniet, doening, doenlijk, gedaante, gedoe, hoedanig

Uitdrukkingen en gezegden

• [1]: aangifte doen

• [1]: cadeau doen

als geschenk geven

• [1]: een beroep op iets of iemand doen

• [1]: iets van de hand doen

iets verkopen

• [1]: iets vriendelijk doen

• zich te goed doen aan

met smaak iets eten

Vertalingen

    1. een actie ondernemen   

Balinees: gae Deens: aflægge (da), lave (da), gøre (da) Duits: machen (de), tun (de) Engels: do (en) Filipijns: gumawa Fins: tehdä (fi) Frans: faire (fr) Fries: dwaen (fy), onmeitsje (fy) Grieks: κάνω (el) Italiaans: fare (it) Japans: する (ja), なす (ja) Latijn: facere (la)

Noors: gjøre (no) Nynorsk: gjera (nn), gjere (nn) Oudnoors: greiða, hráða, reiða, smíða Papiamento: hasi Pools: robić (pl) Portugees: fazer (pt) Russisch: делать (ru) (délat') (imperfectief), сделать (ru) (cdélat') (perfectief) Sloveens: delati (sl) početi (sl) Spaans: hacer (es) Vietnamees: làm (vi) Zweeds: göra (sv)

    aangifte doen   

Duits: Anzeige erstatten

    cadeau doen   

Duits: schenken (de)

    een beroep op iets of iemand doen   

Duits: etwas oder jemanden in Anspruch nehmen

    iets van de hand doen   

Duits: etwas verkaufen (de)

    iets vriendelijk doen   

Duits: etwas freundlich tun

Oudnoors: blíða

Middelnederlands

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd		voltooid deelwoord
	enkelvoud	meervoud
doen	dede	daden	ghedoen
onregelmatig	volledig

Werkwoord

doen

1. doen

Noors

Woordafbreking

• do·en

Naar frequentie	16428

Zelfstandig naamwoord

doen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van do (toon)

Zelfstandig naamwoord

doen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van do (toilet)

Schrijfwijzen

• doet, o

Nynorsk

Woordafbreking

• do·en

Zelfstandig naamwoord

doen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van do (toon)

Zelfstandig naamwoord

doen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van do (toilet)

Schrijfwijzen

• doet, o