kop

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kop    (hulp, bestand)
• IPA: /kɔp/

Woordafbreking

• kop

Woordherkomst en -opbouw

• [A] van Latijn caput, van Indo-Europees *kauput- waarvan ook het Germaanse *xaubiþa- komt (verg. Nederlands: hoofd)
• [B] van Latijn cuppa

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kop	koppen
verkleinwoord	kopje	kopjes

Zelfstandig naamwoord

[A] kop m

1. (zoötomie) hoofd van een dier.
2. (informeel), (dysfemisme) hoofd van een mens.
3. (plantkunde) een groep bloemen die aan één steel zitten

   Bij de supermarkt kochten we een hortensia met 6 koppen

4. (gereedschap) deel van een spijker, het platte ronde deel waarop men klopt met de hamer.
5. de voorkant van een biljet.

Opmerkingen

• [1] 'Hoofd' wordt in principe alleen gebruikt voor mensen en paarden.
• [2] In sommige streken van het taalgebied, zoals in Limburg, is 'kop' het gewone woord voor 'hoofd'

Synoniemen

• [1-2] hoofd

Antoniemen

• [4] achterkant

Hyponiemen

apenkop aspergekop atoomkop blaarkop blauwkop boorkop borstelkop boterkop botskop brillenkop bruinkop butskop diamantkop dikkop dodekop dolkop domkop doodskop

doorloopkop douchekop driftkop egelskop ezelskop fluimenkop ganzenkop geitenkop gelekop glanskop griepkop grijskop hamerkop hazenkop hondenkop januskop kaalkop kaaskop

kalfskop karpatenkop kattenkop keikop kernkop kinderkop kletskop klipkop knikkerkop koelekop krantenkop kraterkop kregelkop kroeskop kunstkop kuttenkop loskop maankop

matkop meelkop meetkop moorkop negerkop netenkop oliekop paardenkop pestkop pijpenkop plamuurkop platkop pletskop potskop puistenkop rattenkop roodkop rotkop schollenkop

schurftkop slaapkop slangenkop slokop sneeuwkop soepkop spinnenkop spionkop stijfkop stomkop stuipenkop truttekop varkenskop vissenkop Vogelkop zaagselkop zultkop zwartkop zwijnskop

Afgeleide begrippen

kop van Jut zijn kop-van-jut kopbal kopbout kopbuiteling kopgroep kopketting kopklep kopklepper

koplading koplamp kopland koplicht koploos koploper kopmachine kopman koppakking

koppengeld koppensnellen kopper kopping koppositie koppoter koppotig kops kopschijf

kopschot kopschudden kopschuw kopsluiting kopspeld kopspijker kopstation kopstem kopstoot kopstudie

kopstuk koptelefoon kopvlees kopvoorn kopvorming kopvrouw kopwerk kopwerker kopziekte kopzorg

Uitdrukkingen en gezegden

• [2] op/aan kop liggen

aan de leiding staan, de eerste zijn (vaak bij een wedstrijd)

• [2] iets de kop indrukken

iets onderdrukken, de verdere ontwikkeling belemmeren

• [2] kop op!

laat je niet ontmoedigen!

• [3] de spijker op de kop slaan

gelijk hebben, het bij het rechte eind hebben

Vertalingen

    1. hoofd van een dier   

Duits: Kopf (de) m Engels: head (en) Frans: tête (fr) v Grieks: κεφάλι (el) o

Italiaans: testa (it) v Kara (leu): bengina Spaans: cabeza (es) v Zweeds: huvud (sv) o

    2. hoofd van een mens   

Duits: Kopf (de) m, Haupt (de) o Engels: head (en) Frans: tête (fr) v Grieks: κεφάλι (el) o

Italiaans: testa (it) v Kara (leu): bengina Spaans: cabeza (es) v Zweeds: huvud (sv) o

[1] Een kopje met koffie.

Zelfstandig naamwoord

[B] kop m

1. bakje om te drinken
2. (bouwkunde) de korte kant van een baksteen.

Hyponiemen

• [1] theekop

Vertalingen

    1. porseleinen recipiënt met oor, om uit te drinken   

Duits: Tasse (de) v Engels: cup (en) Frans: tasse (fr) v

Spaans: taza (es) v Zweeds: kopp (sv) g

    1. de korte kant van een baksteen   

Duits: Kopfseite (de) v

Werkwoord

vervoeging van
koppen

kop

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van koppen
   

   Ik kop.

2. gebiedende wijs van koppen
   

   Kop!

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van koppen
   

   Kop je?

Meer informatie

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

Deens

Zelfstandig naamwoord

kop

1. kop