pik

Niet te verwarren met: pík

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  pik    (hulp, bestand)
• IPA: / pɪk / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• pik

Woordherkomst en -opbouw

• [1] In de betekenis van ‘penis’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1900 . Waarschijnlijk ontleend aan een Scandinavische taal, bijv. het Zweeds pick (sinds 1736), Deens pik.
• [2] In de betekenis van ‘houweel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 . Uit Middelnederlands picke “pikhouweel”, “snoeimes”, afgeleid van het werkwoord pikken.
• [3] Leenwoord uit het Latijn pix, in de betekenis van ‘teerproduct’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1390.

1 & 2	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pik	pikken
verkleinwoord	pikje	pikjes

• [4] Leenwoord uit het Frans pique “hatelijkheid, speldenprik”.

3 & 4	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pik
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de pik m

1. (informeel) geslachtsdeel van de man, penis
2. zeis, houweel
3. m/o; pek, teer
4. wrok, haat, in de uitdrukking

   • De pik op iemand hebben. 

Synoniemen

• 1. fluit, jongeheer, leuter, lid, lul, mannelijkheid, mannelijk lid, penis, piel, piemel, plasser, potlood
• 3. pek

Verwante begrippen

• [3] pikzwart

Hyponiemen

• corpspik, geilpik, haantje-pik, haantjepik, hanepik, hospik, kantoorpik, landjepik, vogelpik, waspik

Spreekwoorden

• De pik op iemand hebben.

een wrok jegens iemand koesteren.

• Ergens de pik op hebben.

Een hekel aan iets hebben.

• Pikkende vingers hebben.

plakkende vingers door bijvoorbeeld stroop.

Vertalingen

    1. penis   

Deens: pik (da) g Duits: Schwanz (de) m, Rute (de) m, Pimmel (de) m Engels: prick (en), (VS) pecker (en) Frans: bite (fr) v, popol (fr) m Latijn: penis (la)

Nynorsk: pikk (nn) m Spaans: polla (es), pija (es) v Oekraïens: хуй (uk) m (xuj) Pools: huj (pl) Zweeds: pick (sv) g

    2. houweel   

Catalaans: pic (ca) m Deens: hakke (da) g Duits: Spitz­ha­cke (de) v Engels: pickaxe (en)

Frans: pioche (fr) v Italiaans: piccone (it) m Nynorsk: hakke (nn) Spaans: pico (es) m

    3. pek   

Duits: Pech (de) o Engels: pitch (en) Frans: poix (fr) v Grieks: πίσσα (el) v

Italiaans: pece (it) v Nynorsk: bek (nn) o Spaans: pez (es) v

    4. wrok   

Engels: pique (en) Frans: pique (fr) v

Italiaans: picca (it) v Spaans: pique (es) m

Werkwoord

vervoeging van
pikken

pik

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van pikken
   

   • Ik pik. 

2. gebiedende wijs van pikken
   

   • Pik! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van pikken
   

   • Pik je? 

Afgeleide begrippen

   

pikachtig pikbroek pikdonker pikdraad pikduister pikhaak pikhaan pikhouweel pikkenbijter pikkentrekker pikker pikkerig pikking pikkwast pikorde pikoven pikpot pikslee pikstart pikton piktoorts pikveld pikvin pikzwart

Gangbaarheid

• Het woord pik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pik" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

Zelfstandig naamwoord

pik

1. (pinguïns) pinguïn; benaming voor niet-vliegende zeevogels die alleen voorkomen op het zuidelijk halfrond

Synoniemen

• pikkewyn

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Duits

Uitspraak

• IPA: /piːk/
• Geluid:  pik    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• pik

Werkwoord

pik

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd gebiedende wijs bedrijvende vorm van piken

Schrijfwijzen

• pike

Anagrammen

• Kip

Lets

Woordherkomst en -opbouw

• klanknabootsing

Tussenwerpsel

pik

1. drup, het geluid van neervallende druppels

Middelengels

Uitspraak

• IPA: /piːk/, /pik/

Woordafbreking

• pik

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *pīk, via het Angelsaksische pic / pīc

Zelfstandig naamwoord

pik

1. (militair) piek; lans, een wapen dat bestond uit een dunne stok met aan het uiteinde een metalen punt
2. (gereedschap) houweel; een metalen werktuig voor hakken in steen of aarde met een beitelvormig uiteinde en een puntvormig uiteinde
3. (straalvinnigen) snoek

Schrijfwijzen

• pyke

Verwante begrippen

• pikerel
• piken

Overerving en ontlening

• Engels: pike, peak; pick
• Schots: pike, pick
• Yola: pick

Pools

Uitspraak

• IPA: /pik/

Woordafbreking

• pik

Woordherkomst en -opbouw

• [A] Afgeleid van het Franse pique
• [B] Afgeleid van het Engelse peak

Zelfstandig naamwoord

[A] pik monbezield

1. (kaartspel) schoppen; ♠, een kleursoort in het kaartspel

Afgeleide begrippen

• piki

Zelfstandig naamwoord

[B] pik monbezield

1. (wiskunde) piek; een signaal dat zich uit als een maximum in een kromme
2. piek, bergtop

Afgeleide begrippen

• pikowy

Verwante begrippen

• karo
• kier
• trefl
• wino

Zelfstandig naamwoord

pik

1. genitief meervoud van pika

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /pɪk/

Woordafbreking

• pik

Zelfstandig naamwoord

pik monbezield

1. (kleding) piqué; weefsel van katoen of kunstvezel met een ingeweven patroon van verhogingen
2. (kaartspel)(spreektaal) schoppen; ♠, een kleursoort in het kaartspel

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	pik	piky
genitief	piku	piků
datief	piku	pikům
accusatief	pik	piky
vocatief	piku	piky
locatief	piku	picích
instrumentalis	pikem	piky

Schrijfwijzen

• piké
• piky monbezieldmv

Afgeleide begrippen

• pikový

Paroniemen

• pík monbezield

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (I) (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (II) (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Zelfstandig naamwoord

pik

1. genitief meervoud van pika

Wymysoojs

Uitspraak

• Geluid:  pik    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• pik

Zelfstandig naamwoord

pik v

1. (militair)(historisch) speer