dier

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dier    (hulp, bestand)
• IPA: /diːr/

Woordafbreking

• dier

Woordherkomst en -opbouw

afkomstig van: Middelnederlands: dier Oudnederlands: dier Germaans: *deuzan

Verwant in Germaans: West: Engels: deer (Angelsaksisch: dēor), Duits: Tier, (Oudhoogduits: tior), Fries: dier (Oudfries: diār) Noord: Zweeds: djur, Deens/Noors: dyr, (Oudnoors: dýr, djór), IJslands: dýr, Faeröers: dýr, djór Oost: Gotisch: dius

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dier	dieren
verkleinwoord	diertje	diertjes

Zelfstandig naamwoord

dier o

1. (dierkunde) met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen

Synoniemen

• [1] beest

Hyperoniemen

• organisme

Antoniemen

• ondier

Hyponiemen

• vis, amfibie, reptiel, vogel

aasdier alfadier bloemdier borsteldier buideldier cloacadier fabeldier fokdier gewoontedier gleufdier gordeldier groepsdier hoefdier holtedier huisdier knaagdier

knuffeldier kuddedier laboratoriumdier landbouwdier landdier lastdier manteldier mensdier moederdier mormeldier muildier nachtdier neteldier oerdier offerdier pelsdier

plaagdier planktondier plantdier productiedier proefdier prooidier rasdier rendier rijdier roofdier sabeldier schaaldier schelpdier schrikdier schubdier slurfdier

snaveldier spookdier stinkdier totemdier toverdier trekdier vaderdier vingerdier vogelbekdier vrouwtjesdier waterdier weekdier werveldier wijfjesdier woekerdier zeedier zoogdier

Afgeleide begrippen

dierbaar dierbenodigdheid diercommunicatie dierenambulance dierenarts dierenasiel dierenbescherming dierenbeul dierendag dierenecologie dierenepos

dierengeluid dierenhandel dierenhuid dierenkooi dierenleed dierenleven dierenliefde dierenmaatschappij dierenmishandeling dierenopvang dierenpark

dierenpension dierenriem dierenrijk dierenspeciaalzaak dierentaal dierentemmer dierentuin dierenvel dierenvoeding dierenwereld dierenwinkel dierenziekte

diergaarde diergelijk diergeneeskunde diergeneesmiddel dierkunde dierkundig dierlijk diermeel dierproef dierpsychologie diersoort diervoeding

Verwante begrippen

• organisme, zoogdier, plant

Uitdrukkingen en gezegden

• Gewerveld dier.

Anagrammen

• drie

Vertalingen

    1. met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen   

Afrikaans: dier (af) Duits: Tier (de) o Engels: animal (en) Frans: animal (fr) m Hindi: हैवान (hi) Hongaars: állat (hu) Italiaans: animale (it) m Japans: 動物 (ja) (どうぶつ, doubutsu) Koreaans: 동물 (ko) Latijn: animal (la) Marathi: जनावर (mr) Nahuatl: yōlcatl (nah) Nedersaksisch: Deer (nds) o

Noors: dyr (no) o Nynorsk: dyr (nn) o Oekraïens: тварина (uk) Papiamento: animal Pools: zwierzę (pl) o Punjabi: ਹੈਵਾਨ (pa) Russisch: животное (ru) Spaans: animal (es) Tobiaans: Mar Vietnamees: động vật (vi) Waals: biesse (wa) v Zweeds: djur (sv) o

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Aanwijzend voornaamwoord

dier

1. (verouderd) genitief vrouwelijk enkelvoud van die

   «Het huis dier vrouw.»

   Het huis van die vrouw.

2. (verouderd) genitief meervoud van die

   «Het gedrag dier lieden.»

   Het gedrag van die lui.

Afrikaans

Woordafbreking

• dier

Zelfstandig naamwoord

dier

1. dier

Fries

Zelfstandig naamwoord

dier

1. dier