dier

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dier    (hulp, bestand)
• IPA: /diːr/

Woordafbreking

• dier

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘beest’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901

afkomstig van: Middelnederlands: dier Oudnederlands: dier Germaans: *deuzan

Verwant in Germaans: West: Engels: deer (Angelsaksisch: dēor), Duits: Tier, (Oudhoogduits: tior), Fries: dier (Oudfries: diār) Noord: Zweeds: djur, Deens/Noors: dyr, (Oudnoords: dýr, djór), IJslands: dýr, Faeröers: dýr, djór Oost: Gotisch: dius

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dier	dieren
verkleinwoord	diertje	diertjes

Zelfstandig naamwoord

dier o

1. (dierkunde) met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen

   ▸ Pietje werd er wakker van en liep vlug naar het rillende dier toe.

Synoniemen

• [1] beest

Antoniemen

• ondier

Hyperoniemen

• organisme

Hyponiemen

• vis, amfibie, reptiel, vogel

   

aasdier alfadier bloemdier bodemdier buideldier circusdier cloacadier dagdier fabeldier fantasiedier fokdier gebruiksdier gewoontedier gezelligheidsdier gezelschapsdier gleufdier gordeldier groepsdier hobbydier hoefdier holtedier huisdier kerfdier knaagdier knuffeldier koraaldier kuddedier laboratoriumdier landbouwdier landdier lastdier mannetjesdier manteldier mensdier moederdier mormeldier muffeldier muildier muskusdier nachtdier neteldier neusdier oerdier offerdier pakdier pantserdier pelsdier plaagdier productiedier proefdier prooidier rasdier rendier reukdier rijdier roofdier sabeldier schaaldier schelpdier schubdier slachtdier slurfdier smaldier snaveldier spookdier stinkdier straaldier trekdier troeteldier vingerdier vogelbekdier vrouwtjesdier wapendier waterdier weekdier wijfjesdier wonderdier zeedier zoogdier

Afgeleide begrippen

   

dierachtig dierbaar diercommunicatie dierenactivist dierenambulance dierenarts dierenasiel dierenbeademingsapparaat dierenbericht dierenbeschermer dierenbescherming dierenbeul dierenbevrijdingsfront dierendag dierendokter dierenecologie dierenepos dierenfabel dierenfiguur dierengeluid dierenhaar dierenhandelaar dierenhuid dierenkliniek dierenkooi dierenleed dierenliefhebber dierenmishandeling dierennummer dierenopvang dierenpark dierenpension dierenpolitie dierenporno dierenrechten dierenriem dierenrijk dierenseks dierenspeciaalzaak dierentaal dierentemmer dierentuin dierenvel dierenverering dierenverzorger dierenvoeder dierenvoer dierenvriend dierenwelzijn dierenwereld dierenwet dierenwinkel dierenziekenhuis dierenziekte dierexperiment dierfobie diergaarde diergelijk diergeneeskunde diergeneesmiddel dierhalve dierkunde dierlijk diermeel dierproef dierpsychologie dierrechten diersoort diervoeder diervoeding diervormig diervriendelijk dierwelzijn dierziekte gedierte

Verwante begrippen

• organisme, zoogdier, plant

Uitdrukkingen en gezegden

• Gewerveld dier.

Anagrammen

• drie

Vertalingen

    1. met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen   

Afrikaans: dier (af) Duits: Tier (de) o Engels: animal (en) Frans: animal (fr) m Hindi: हैवान (hi) Hongaars: állat (hu) Italiaans: animale (it) m Japans: 動物 (ja) (どうぶつ, doubutsu) Koreaans: 동물 (ko) Latijn: animal (la) Marathi: जनावर (mr) Nahuatl: yōlcatl (nah) Nedersaksisch: Deer (nds) o

Noors: dyr (no) o Nynorsk: dyr (nn) o Oekraïens: тварина (uk) Papiaments: animal Pools: zwierzę (pl) o Punjabi: ਹੈਵਾਨ (pa) Russisch: животное (ru) Spaans: animal (es) Tobiaans: Mar Vietnamees: động vật (vi) Waals: biesse (wa) v Zweeds: djur (sv) o

Aanwijzend voornaamwoord

dier

1. (verouderd) genitief vrouwelijk enkelvoud van die

   «Het huis dier vrouw.»

   Het huis van die vrouw.

2. (verouderd) genitief meervoud van die

   «Het gedrag dier lieden.»

   Het gedrag van die lui.

Uitdrukkingen en gezegden

• te dier zake

Woordherkomst en -opbouw

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	dier	dierder	dierst
verbogen	diere	dierdere	dierste
partitief	diers	dierders	-

Bijvoeglijk naamwoord

dier

1. kostbaar

Afgeleide begrippen

• dierbaar

Gangbaarheid

• Het woord dier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "dier" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

Uitspraak

• geluid

Woordafbreking

• dier

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Nederlandse dier

Zelfstandig naamwoord

dier

1. (dierkunde) dier

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Fries

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudfriese diār

Zelfstandig naamwoord

dier

1. dier

Afgeleide begrippen

• húsdier
• sûchdier

Luxemburgs

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudhoogduitse durri

Bijvoeglijk naamwoord

dier

1. dor

Middelnederlands

Zelfstandig naamwoord

dier

1. (dierkunde) dier; met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen

Nedersaksisch

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dier	diern / dieren
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

dier

1. (dierkunde) dier; met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen

Schrijfwijzen

• Deer
• Deert
• Diert

Synoniemen

• Beest
• Beist

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Oudhoogduits

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *deuzą

Zelfstandig naamwoord

dier o

1. (dierkunde) dier; met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen

Schrijfwijzen

• dior
• tier
• tior

Oudnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *deuzą

Zelfstandig naamwoord

dier o

1. (dierkunde) dier; met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen

Verwijzingen

• Oudnederlands Woordenboek - Instituut voor de Nederlandse taal

Slowaaks

Zelfstandig naamwoord

dier

1. genitief meervoud van diera

West-Vlaams

Zelfstandig naamwoord

dier

1. (dierkunde) dier; met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen