dier

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dier    (hulp, bestand)
• IPA: /diːr/

Woordafbreking

• dier

Woordherkomst en -opbouw

afkomstig van: Middelnederlands: dier Oudnederlands: dier Germaans: *deuzan

Verwant in Germaans: West: Engels: deer (Angelsaksisch: dēor), Duits: Tier, (Oudhoogduits: tior), Fries: dier (Oudfries: diār) Noord: Zweeds: djur, Deens/Noors: dyr, (Oudnoors: dýr, djór), IJslands: dýr, Faeröers: dýr, djór Oost: Gotisch: dius

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dier	dieren
verkleinwoord	diertje	diertjes

Zelfstandig naamwoord

dier o

1. (dierkunde) met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen

Synoniemen

• [1] beest

Antoniemen

• ondier

Hyperoniemen

• organisme

Hyponiemen

• vis, amfibie, reptiel, vogel

   

aasdier alfadier bloemdier bodemdier buideldier cloacadier dagdier fabeldier fantasiedier fokdier gebruiksdier gewoontedier gezelschapsdier gezelligheidsdier gleufdier gordeldier groepsdier hobbydier hoefdier holtedier huisdier kerfdier knaagdier knuffeldier koraaldier kuddedier laboratoriumdier landbouwdier landdier lastdier manteldier mensdier moederdier mormeldier muildier muskusdier nachtdier neteldier neusdier oerdier offerdier ondier pantserdier pelsdier plaagdier productiedier proefdier prooidier rasdier rendier reukdier rijdier roofdier sabeldier schaaldier schelpdier schubdier slachtdier slurfdier smaldier snaveldier spookdier stinkdier straaldier trekdier troeteldier vingerdier vogelbekdier vrouwtjesdier waterdier weekdier wijfjesdier wonderdier zeedier zoogdier

Afgeleide begrippen

   

dierbaar diercommunicatie dierenactivist dierenambulance dierenarts dierenasiel dierenbeschermer dierenbescherming dierenbeul dierenbevrijdingsfront dierendag dierendokter dierenecologie dierenepos dierenfabel dierengeluid dierenhuid dierenkliniek dierenkooi dierenleed dierenliefhebber dierenmishandeling dierennummer dierenopvang dierenpark dierenpension dierenpolitie dierenporno dierenrechten dierenriem dierenrijk dierenseks dierenspeciaalzaak dierentaal dierentemmer dierentuin dierenverering dierenverzorger dierenvoer dierenvriend dierenwelzijn dierenwereld dierenwet dierenwinkel dierenziekenhuis dierenziekte diergaarde diergelijk diergeneeskunde diergeneesmiddel dierkunde dierlijk diermeel dierproef dierpsychologie diersoort diervoeder diervoeding dierziekte

Verwante begrippen

• organisme, zoogdier, plant

Uitdrukkingen en gezegden

• Gewerveld dier.

Anagrammen

• drie

Vertalingen

    1. met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen   

Afrikaans: dier (af) Duits: Tier (de) o Engels: animal (en) Frans: animal (fr) m Hindi: हैवान (hi) Hongaars: állat (hu) Italiaans: animale (it) m Japans: 動物 (ja) (どうぶつ, doubutsu) Koreaans: 동물 (ko) Latijn: animal (la) Marathi: जनावर (mr) Nahuatl: yōlcatl (nah) Nedersaksisch: Deer (nds) o

Noors: dyr (no) o Nynorsk: dyr (nn) o Oekraïens: тварина (uk) Papiamento: animal Pools: zwierzę (pl) o Punjabi: ਹੈਵਾਨ (pa) Russisch: животное (ru) Spaans: animal (es) Tobiaans: Mar Vietnamees: động vật (vi) Waals: biesse (wa) v Zweeds: djur (sv) o

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Aanwijzend voornaamwoord

dier

1. (verouderd) genitief vrouwelijk enkelvoud van die

   «Het huis dier vrouw.»

   Het huis van die vrouw.

2. (verouderd) genitief meervoud van die

   «Het gedrag dier lieden.»

   Het gedrag van die lui.

Afrikaans

Woordafbreking

• dier

Zelfstandig naamwoord

dier

1. dier

Fries

Zelfstandig naamwoord

dier

1. dier