oor

Nederlands

Niet te verwarren met: oor-

[1] Een oor.

Uitspraak

• Geluid:  oor    (hulp, bestand)
• IPA: /oːr/

Woordafbreking

• oor

Woordherkomst en -opbouw

afkomstig van: Middelnederlands: ore Oudnederlands: ōra Germaans: *ausô Indo-Europees: *h₂ous-

Verwant in Germaans: West: Engels: ear (Angelsaksisch: ēare), Duits: Ohr, (Oudhoogduits: ora), Fries: ear (Oudfries: āre) Noord: Zweeds: öra, Deens/Noors: øre, (Nynorsk: øyra, øyre, Oudnoors: eyra), IJslands: eyra, Faeröers: oyra Oost: Gotisch: auso

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	oor	oren
verkleinwoord	oortje	oortjes

Zelfstandig naamwoord

oor o

1. (anatomie) het lichaamsdeel waarmee geluiden kunnen worden gehoord
2. (numismatiek) een oude Nederlandse munt
3. handvat waaraan je een stuk servies kunt optillen

Hyponiemen

   

akkermuizenoor berenoor binnenoor bloemkooloor dikoor domoor druiloor ezelsoor flapoor grootoor hangoor hartoor hazenoor judasoor klesoor kletsoor kniesoor knopoor kunstoor lamsoor langoor lapoor lijmoor linkeroor loboor loopoor mansoor middenoor muizenoor neetoor olifantsoor puntoor rechteroor rozenoor steiloor varkensoor zeeoor zeiloor

Afgeleide begrippen

   

oorarts oorband oorbel oorbiecht oorblazer oorblazerij oorblazing oorbloedzweer oorclip oordop oordruppels oorflap oorgebrek oorgeruis oorgetuige oorgezwel oorgier oorhanger oorijzer oorklep oorklier oorknop oorkoter oorkrab oorkruiper oorkussen oorlam oorlap oorlel oorlepelzwam oorlijder oorling oormerk oormijt oorontsteking oorpijn oorpluim oorpoliep oorprop oorrand oorring oorrob oorschelp oorsieraad oorslinger oorsmeer oorspeekselklier oorspiegel oorspier oorsteen oorstokje oorstrelend oorsuizen oorsuizing oortelefoon oortrechter ooruil oorveeg oorverdovend oorverscheurend oorvijg oorvlies oorwarmer oorwassing oorwater oorworm oorwurm oorziekte orenmaffia steilorig

Verwante begrippen

• gehoor, gehoorapparaat, neus-, keel- en oorheelkunde
• luisteren, horen, oog

Spreekwoorden

• Kleine potjes hebben grote oren.

Men moet voorzichtig zijn met wat men zegt als er kinderen in de buurt zijn.

Uitdrukkingen en gezegden

• iemand een oor aannaaien

iemand beetnemen

• een oor te luisteren leggen

onderzoeken wat een ander van iets vindt

Vertalingen

    1. het lichaamsdeel waarmee geluiden kunnen worden gehoord   

Afrikaans: oor (af) Angelsaksisch: ēare (ang) Atayal: papak Avestisch: gaoša (ae), usi (ae) Azeri: qulaq (az) Baskisch: belarri (eu) Bretons: skouarn (br) Catalaans: orella (ca) v Deens: øre (da) Duits: Ohr (de) o Engels: ear (en) o Esperanto: orelo (eo) Fins: korva (fi) Frans: oreille (fr) v Fries: ear (fy) o Grieks: αυτί (el) o (aftí) Hettitisch: istamana Hongaars: fül (hu) Indonesisch: telinga (id), kuping (id) Interlingua: aure (ia) Italiaans: orecchio (it) m Japans: 耳 (ja) Kalmuks: чикн Kazachs: қулақ‎ (kk), qulaq (kk) Kirgizisch: кулак (ky) Koptisch: ⲙⲁⲁϫⲉ

Latijn: auris (la) v Mari: пылыш Minangkabaus: talingo Minnan: hīⁿ-á (zh-min-nan) Nauruaans: iyungen (na) Noordelijk Sami: beallji Noors: øre (no) Oudegyptisch: MSJR Oudgrieks: οὖς (oũs) Oudhoogduits: ōra Oudnederlands: ōre Oudnoors: eyra Pools: ucho (pl) o Portugees: orelha (pt) v Roemeens: aure (ro) v Sanskriet: उसि (sa) Sloveens: uho (sl) Slowaaks: ucho (sk) Spaans: oreja (es) v, oído (es) m Taroko: bírat, birut Tataars: колак‎ (tt), qolaq (tt) Turkmeens: gulak (tk) Turks: kulak (tr) Vietnamees: tai (vi) Zweeds: öra (sv) o Oeigoers: قۇلاق‎ (ug), qulaq (ug), қулақ‎ (ug) Oezbeeks: quloq (uz), қулоқ‎ (uz)

    3. handvat waaraan je een stuk servies kunt optillen   

Duits: Henkel (de) m Zweeds: öra (sv) o

Oudnoors: hadda

Werkwoord

vervoeging van
oren

oor

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van oren
   

   Ik oor.

2. gebiedende wijs van oren
   

   Oor!

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van oren
   

   Oor je?

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	oor	ore

Zelfstandig naamwoord

oor

1. (anatomie) oor

Voorzetsel

oor

1. over