oor

Nederlands

Niet te verwarren met: oor-

[1] Een oor.

Uitspraak

• Geluid:  oor    (hulp, bestand)
• IPA: /oːr/

Woordafbreking

• oor

Woordherkomst en -opbouw

afkomstig van: Middelnederlands: ore Oudnederlands: ōra Germaans: *ausô Indo-Europees: *h₂ous-

Verwant in Germaans: West: Engels: ear (Angelsaksisch: ēare), Duits: Ohr, (Oudhoogduits: ora), Fries: ear (Oudfries: āre) Noord: Zweeds: öra, Deens/Noors: øre, (Nynorsk: øyra, øyre, Oudnoors: eyra), IJslands: eyra, Faeröers: oyra Oost: Gotisch: auso

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	oor	oren
verkleinwoord	oortje	oortjes

Zelfstandig naamwoord

oor o

1. (anatomie) het lichaamsdeel waarmee geluiden kunnen worden gehoord
2. (numismatiek) een oude Nederlandse munt
3. handvat waaraan je een stuk servies kunt optillen

Hyponiemen

bloemkooloor dikoor domoor druiloor ezelsoor

flapoor hartoor hazenoor kletsoor kniesoor

lamsoor lapoor linkeroor loboor loopoor

mansoor middenoor muizenoor neetoor olifantsoor

rechteroor steiloor varkensoor wangoor zeeoor zeiloor

Afgeleide begrippen

oorarts oorbel oorblazerij oordop oordruppels oorflap oorgeruis

oorgetuige oorgezwel oorgier oorhanger oorkruiper oorkussen oorlam

oorlel oorlijder oorling oormerk oormijt oorontsteking oorring oorrob

oorschelp oorslak oorsmeer oorspier oorstokje oorsuizen oorsuizing oortelefoon

oortrechter ooruil oorveeg oorvijg oorworm oorwurm oorziekte orenmaffia

Verwante begrippen

• gehoor, gehoorapparaat, neus-, keel- en oorheelkunde
• luisteren, horen, oog

Spreekwoorden

• Kleine potjes hebben grote oren.

Men moet voorzichtig zijn met wat men zegt als er kinderen in de buurt zijn.

Uitdrukkingen en gezegden

• iemand een oor aannaaien

iemand beetnemen

• een oor te luisteren leggen

onderzoeken wat een ander van iets vindt

Vertalingen

    1. het lichaamsdeel waarmee geluiden kunnen worden gehoord   

Afrikaans: oor (af) Angelsaksisch: ēare (ang) Atayal: papak Avestisch: gaoša (ae), usi (ae) Azeri: qulaq (az) Baskisch: belarri (eu) Bretons: skouarn (br) Catalaans: orella (ca) v Deens: øre (da) Duits: Ohr (de) o Engels: ear (en) o Esperanto: orelo (eo) Fins: korva (fi) Frans: oreille (fr) v Fries: ear (fy) o Grieks: αυτί (el) o (aftí) Hettitisch: istamana Hongaars: fül (hu) Indonesisch: telinga (id), kuping (id) Interlingua: aure (ia) Italiaans: orecchio (it) m Japans: 耳 (ja) Kalmuks: чикн Kazachs: қулақ‎ (kk), qulaq (kk) Kirgizisch: кулак (ky) Koptisch: ⲙⲁⲁϫⲉ

Latijn: auris (la) v Mari: пылыш Minangkabaus: talingo Minnan: hīⁿ-á (zh-min-nan) Nauruaans: iyungen (na) Noordelijk Sami: beallji Noors: øre (no) Oudegyptisch: MSJR Oudgrieks: οὖς (oũs) Oudhoogduits: ōra Oudnederlands: ōre Oudnoors: eyra Pools: ucho (pl) o Portugees: orelha (pt) v Roemeens: aure (ro) v Sanskriet: उसि (sa) Sloveens: uho (sl) Slowaaks: ucho (sk) Spaans: oreja (es) v, oído (es) m Taroko: bírat, birut Tataars: колак‎ (tt), qolaq (tt) Turkmeens: gulak (tk) Turks: kulak (tr) Vietnamees: tai (vi) Zweeds: öra (sv) o Oeigoers: قۇلاق‎ (ug), qulaq (ug), қулақ‎ (ug) Oezbeeks: quloq (uz), қулоқ‎ (uz)

    3. handvat waaraan je een stuk servies kunt optillen   

Duits: Henkel (de) m Zweeds: öra (sv) o

Oudnoors: hadda

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	oor	ore

Zelfstandig naamwoord

oor

1. (anatomie) oor

Voorzetsel

oor

1. over