geit

Een geit.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  geit    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /ˈχɛɪ̯t/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ˈɣɛːt/
  • (Limburg): /ˈɣɛɪ̯t/

Woordafbreking

• geit

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘herkauwer’ voor het eerst aangetroffen in 701
• Van de Proto-Indo-Europees wortel *gʰaido-> via Germaans *gaitaz> Gotisch gaits, Duits: Geiß, ON geit, Angelsaksisch gāt> Engels: goat, vgl: Latijn: haedus (geitenlam), Armeens: ձի (paard), Sanskriet: हय (paard), Litouws: žaĩsti (spelen) en Russisch: заяц (haas)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	geit	geiten
verkleinwoord	geitje	geitjes

Zelfstandig naamwoord

geit v

1. (zoogdieren) Capra aegagrus hircus een evenhoevig zoogdier

   • Zij hebben een geit geadopteerd. 

2. (scheldwoord) een scheldwoord voor een vrouw

   • Wat is dat een stomme geit, zeg! 

3. een benaming voor een grappig eigenaardig persoon

   • Hij is toch zo'n geit, je blijft lachen met hem. 

Verwante begrippen

• bok, lam, weer, mekkeren

Hyperoniemen

• kleinvee

Hyponiemen

   

angorageit berggeit bezoargeit bosgeit dwerggeit huisgeit kasjmiergeit kemelgeit klimgeit klipgeit reegeit sneeuwgeit steengeit tikgeit typegeit

Afgeleide begrippen

   

gegeit geitachtig geiten geitenbaard geitenblad geitenbok geitenbreier geitenhaar geitenharen geitenkaas geitenleder geitenleren geitenmelk geitenmelker geitenneuker geitenoog geitenpad geitenpoep geitenpoot geitenras geitenvel geitenwol

Vertalingen

    1.   

Albanees: dhia (sq) Arabisch: crapa (ar) Baskisch: ahuntz (eu) Bosnisch: koza (bs) v, jarac (bs) m Bretons: gavr (br) v givri mv Bulgaars: коза (bg) (koza) Catalaans: cabra (ca) Cebuano: kanding Cherokee: ᎤᎦᏐᏣᏁᏛ (chr) (ugasotsanedv) Chinees: 羊 (zh) Cornisch: gaver (kw) v Deens: ged (da) Duits: Ziege (de) v, Geiß (de) v Engels: goat (en) Esperanto: kapro (eo) Estisch: kits (et) Faeröers: geit (fo) Fins: vuohi (fi) Frans: chèvre (fr) v Fries: geit (fy) Friulisch: cjavre Galicisch: cabra doméstica (gl) Grieks: κατσίκα (el) Hebreeuws: עֵז (he) v (ez) Hongaars: kecske (hu) Iers: gabhar (ga) IJslands: geit (is) Indonesisch: kambing (id) Italiaans: capra (it) v Japans: やぎ (ja) (yagi) Javaans: wedus (jv) Koreaans: 염소 (ko) (yeomso) Kroatisch: koza (hr) Ladino: cioura

Latijn: caper (la) m, capra (la) v, hircus (la) m Lets: āzis (lv) Limburgs: geit (li) Litouws: ožka (lt) m v; ožys Macedonisch: коза (mk) (koza) Maleis: kambing (ms) Maltees: mogħża (mt) Minangkabaus: kambiang Nedersorbisch: koza (dsb) Noors: geit (no) Occitaans: cabra (oc) Oekraïens: козел (uk) (kozel), цап (uk) (cap) Oppersorbisch: koza (hsb) Perzisch: بز (fa) Pools: koza (pl) Portugees: cabra (pt) Roemeens: capră (ro) Romansh: chaura Romani: buzno m, buzni v Russisch: коза (ru) v, козёл (ru) m Sami: gáica Sardisch: craba (sc), becca (sc) Schots-Gaelisch: gobhar (gd) Servisch: коза (sr) (koza) Sloveens: koza (sl) v, kozel (sl) m Slowaaks: koza (sk) v, cap (sk) m Spaans: cabra (es) v Tagalog: kambíng (tl) Tsjechisch: koza (cs) v, kozel (cs) m Turks: keçi (tr) Welsh: gafr (cy) Wit-Russisch: каза (be) Zweeds: get (sv)

Werkwoord

vervoeging van
geien

geit

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van geien
   

   • Jij geit. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van geien
   

   • Hij geit. 

3. verouderde gebiedende wijs meervoud van geien
   

   • Geit! 

vervoeging van
geiten

geit

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van geiten
2. gebiedende wijs van geiten

Gangbaarheid

• Het woord geit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'geit' herkend door

99 %	van de Nederlanders
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Limburgs

Uitspraak

• [werkwoord]: IPA: /ɣɛ^ɪt/ ~ /ɣɛ^ɪð/ (Etsbergs)
• [zelfstandig naamwoord]: IPA:
  • (Etsbergs): /ɣɛ^ɪt/
  • (Maastrichts): /ɣɛːt/

Woordafbreking

• geit

Werkwoord

geit

1. derde persoon enkelvoud in de tegenwoordige tijd van gaon.

Zelfstandig naamwoord

geit m/v

1. v: geit (vrouwelijke geit).
2. m: bok.
3. m/v: geit (ras).

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	geit	cheit	geiteke	cheiteke	geiter	cheiter	geitekes	cheitekes
genitief	geit(s), geite	cheit(s), cheite	geitekes	cheitekes	geiter	cheiter	geitekes	cheitekes
locatief	geites	cheites	geiteske	cheiteske	geitese	cheitese	geiteskes	cheiteskes
datief	geit(e)	cheit(e)	geiteke	cheiteke	geiter	cheiter	geitekes	cheitekes
accusatief	geit	cheit	geiteke	cheiteke	geiter	cheiter	geitekes	cheitekes

Synoniemen

• [2] bók

Afgeleide begrippen

geitebók geitechtig geitechtige geitefókker

geitefókkerie geitefókster geitegróndj geitehaajer

geitehaajerie geitehaajster geitehert geitehoearn

geitehók geitehoof geitehuud geitekieës

geiteklów geitekóp geitelam geitemèlk

geitemèlker geitemèlkerie geitemèlkster geitepoeat

geiterasj geiterig geitestert geitevleisj

geitewèè geitewól geitsgif geitsketuuer

geitsgeveul geitsgewin