mijn

Nederlands

	enkelvoud		meervoud
	bijvoeglijk	zelfstandig	bijvoeglijk	zelfstandig
1e persoon	mijn m'n	mijne	ons, onze	onze
2e persoon (informeel)	jouw je	jouwe	jullie je	-
2e persoon (formeel) (regionaal)	uw	uwe	uw	uwe
3e persoon (mannelijk)	zijn z'n	zijne	hun	hunne
3e persoon (vrouwelijk)	haar d'r, 'r	hare
3e persoon (onzijdig)	zijn (ervan)	-

Uitspraak

• Geluid:  mijn    (hulp, bestand)
• IPA: / mɛin /; /mɛi̯n/

Woordafbreking

• mijn

Woordherkomst en -opbouw

• vn van Middelnederlands mijn, van Oudnederlands min
• zn [1, 2] van mine, van Oudfrans mine, van Transalpijns-Gallisch *mina
• zn [3] ontstaan in de middeleeuwen uit mijn roepen

Bezittelijk voornaamwoord

mijn

1. van de eerste persoon enkelvoud

   • Mijn huis staat op een heuvel. 

Verwante begrippen

• Clitische vorm: m'n

Afgeleide begrippen

• blijf-van-mijn-lijfhuis, heremijntijd, mijnen, mijnerzijds, mijnheer, ver-van-mijn-bedshow

Uitdrukkingen en gezegden

   

Mijn naam is haas ik weet nergens van en wil er niks mee te maken hebben! Aan mijn lijf geen polonaise Als het melk regent, staan mijn schotels omgekeerd Dat raakt mijn koude kleren niet Ergens niets mee te maken hebben en zich niet voor interesseren. De poppetjes van mijn ogen Doe wel naar mijn woorden, maar ziet niet naar mijn daden ik geef raad waar je je het beste aan kan houden, maar ik doe het zelf niet Een pak van mijn hart zijn een geruststelling zijn Een rib uit mijn lijf Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt ergens helemaal niets voor voelen Het verschil tussen mijn en dijn niet kennen Hij gedraagt zich alsof alles zijn bezit is, stelen Ik ken mijn pappenheimers Jij haalt mij de woorden uit mijn mond Niet op mijn weg liggen ergens niets mee te maken hebben of niet mee willen bemoeien Nu breekt mijn klomp van verbazing niet meer weten wat te zeggen Precies in mijn straatje zijn me precies goed uitkomen op het juiste moment Wat heb ik nou aan mijn fiets hangen wat is hier aan de hand? Wie schetst mijn verbazing te mijnen huize wie / wat schetst mijn verbazing

    1. van mij   

Duits: mein (de) Engels: my (en) Esperanto: mia (eo) Fins: -ni (fi) Frans: mon (fr) m, ma (fr) v Ido: mea (io) Koreaans: 나의 (ko) Pools: mój (pl)

Portugees: meu (pt) m, minha (pt) v Russisch: мой (ru) m, мая (ru) v, моё (ru) o Sloveens: moj (sl) Spaans: mi (es) Tsjechisch: můj (cs) Turks: benim (tr) Vietnamees: của (vi) + de juiste vorm van het persoonlijk voornaamwoord voor de eerste persoon enkelvoud

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mijn	mijnen
verkleinwoord	mijntje	mijntjes

Zelfstandig naamwoord

mijn v/m

1. een plaats waar delfstoffen gewonnen worden, onderaards of in een open groeve
2. voorwerp gevuld met springstof die ontploft bij aanraking en dergelijke
3. plaats voor openbare verkoping bij afslag

Synoniemen

• [3] auctie, veiling, vendu, vendutie, verkoping

Hyponiemen

   

aanvalsmijn antitankmijn botermijn bruinkoolmijn diamantmijn drukmijn eiermijn goudmijn halvermijn ijzermijn kalimijn kleefmijn kolenmijn koolmijn kopermijn landmijn marmermijn staatsmijn steenkolenmijn steenkoolmijn strooimijn uraniummijn vismijn vuursteenmijn watermijn zeemijn zilvermijn zoutmijn

Afgeleide begrippen

   

mijnader mijnbom mijnbouw mijndetector mijnendienst mijnengevaar mijnenjager mijnenlegger mijnenruimer mijnenveger mijnenveld mijngas mijngranaat mijngroeve mijnhout mijnindustrie mijningenieur mijnlamp mijnramp mijnrecht mijnschacht mijnstaking mijnstreek mijntrechter mijnwerker mijnwet mijnwezen mijnworm mijnziekte

Vertalingen

    1. onderaardse plaats waar delfstoffen gewonnen worden   

Duits: Mine (de) v Engels: mine (en) Frans: mine (fr) v Hoogsilezisch: gruba (szl)

Pools: kopalnia (pl) v Russisch: шахта (ru) v, мина (ru) v Spaans: mina (es) v Vietnamees: mỏ (vi), hầm mỏ (vi), mìn (vi)

    2. voorwerp gevuld met springstof die ontploft bij aanraking   

Engels: mine (en) Japans: 地雷 (ja) (じらい, jirai)

Pools: mina (pl) v Slowaaks: mína (sk)

    3. afslag   

Engels: auction (en)

Spaans: almoneda (es) v, subasta (es) v

Werkwoord

vervoeging van
mijnen

mijn

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mijnen
   

   • Ik mijn. 

2. gebiedende wijs van mijnen
   

   • Mijn! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mijnen
   

   • Mijn je? 

Gangbaarheid

• Het woord mijn staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'mijn' herkend door

100 %	van de Nederlanders
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.