mine

Nederlands

Uitspraak

Geluid: mine (hulp, bestand)
IPA: / ˈminə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

mi·ne

Woordherkomst en -opbouw

[A] van Frans mine ^[1] ^[2]
[B] van Latijn mina zn en Oudgrieks μνᾶ (mna), vergelijk Hebreeuws מָנֶה zn (manee) en Oegaritisch 𐎎𐎐 (mn) ^[3]

Zelfstandig naamwoord

[A] mine

gelaatsuitdrukking

Typische woordcombinaties

mine maken
schijn aannemen iets te gaan doen, aanstalten maken

∗ Gisteren bijv. is een ballet gevallen; onder een majestueux stilzwijgen ging 't gordijn neer en niet één persoon maakte mine de stilte te verbreken.^[4]

Zelfstandig naamwoord

[B] mine

(geschiedenis) (eenheid) gewicht in de ordegrootte van een pond, een halve kilogram zoals in de oudheid gebruikt in Griekenland en het Midden-Oosten; vaak een zestigste van een talent en weer onderverdeeld in 60 drachmen of sjekel
(geschiedenis) (eenheid) munteenheid met de waarde van rond een pond, een halve kilogram, in zilver, zoals in de oudheid gebruikt in Griekenland en het Midden-Oosten

Gangbaarheid

Het woord 'mine' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Verwijzingen

↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
↑ mine op website: Etymologiebank.nl
↑ mine op website: Etymologiebank.nl
↑ Weblink bron
Mina Krüseman
“Mijn leven.” (1877), J.P. Revers, Dordrecht, p. 154

Engels

Uitspraak

Geluid: mine (VS) (hulp, bestand)

Zelfstandig naamwoord

mine

mijn

vervoeging
onbepaalde wijs	to mine
he/she/it	mines
verleden tijd	mined
voltooid deelwoord	mined
onvoltooid deelwoord	mining
gebiedende wijs	mine

Werkwoord

mine

delven

	enkelvoud		meervoud
	bijvoeglijk	zelfstandig	bijvoeglijk	zelfstandig
1^e persoon	my	mine	our	ours
2^e persoon (archaïsch)	thy	thine	-	-
2^e persoon	your	yours	your	yours
3^e persoon (mannelijk)	his	his	their	theirs
3^e persoon (vrouwelijk)	her	hers
3^e persoon (onzijdig)	its	its