min

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  min    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• min

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	min	minnen
verkleinwoord	minnetje	minnetjes

Zelfstandig naamwoord

min v

1. (beroep) een vrouw die tegen betaling een vreemd kind zoogt
2. liefde, genegenheid (zie bijv. minnedicht)
3. negatieve waarde
4. (wiskunde) minteken
5. (elektrotechniek) negatieve pool

Synoniemen

• [1] voedster, zoogster, zoogmoeder, zoogvrouw

Afgeleide begrippen

• [3-5] minlijn, minpool, minpunt, minteken

Vertalingen

    1. een voedster, een vrouw die tegen betaling een vreemd kind zoogt   

Duits: Amme (de), v Engels: wetnurse (en)

Noors: amme (no), m/v Nynorsk: amme (nn), v Russisch: кормилица (ru) v

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	min	minner	minst
verbogen	minne	minnere	minste

Bijvoeglijk naamwoord

min voornamelijk als predicaat:

1. verachtelijk, gemeen
2. ondermaats, onbetekenend, onbeduidend

   Dat was hem te min.

Afgeleide begrippen

• minachten, minachtend, minbekend, mine, minkukel, minvermogend

Bijwoord

min

1. minus, verminderd met (-)

Hyponiemen

• evenmin, niettemin, zomin

Vertalingen

    1. minus, verminderd met (-)   

Duits: minus (de) Engels: minus (en) Frans: moins (fr)

Noors: minus (no) Nynorsk: minus (nn) Russisch: минус (ru) m Spaans: menos (es)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Werkwoord

vervoeging van
minnen

min

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van minnen
   

   Ik min.

2. gebiedende wijs van minnen
   

   Min!

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van minnen
   

   Min je?

Angelsaksisch

Persoonlijk voornaamwoord

mīn

1. mijn

Azeri

Telwoord (aze)
0
1	11	10	100	103
2	12	20		106
3	13	30
4	14	40
5	15	50
6	16	60
7	17	70
8	18	80
9	19	90

Hoofdtelwoord

min

1. duizend

Zweeds

Uitspraak

• IPA: /min/

Bezittelijk voornaamwoord

min

1. mijn