papa

Niet te verwarren met: papà

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  papa    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• pa·pa

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vader’ voor het eerst aangetroffen in 1642
• uit het Frans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	papa	papa's
verkleinwoord	papaatje	papaatjes

Zelfstandig naamwoord

de papa m

1. (informeel) informele benaming voor vader door zijn kind

   ▸ De eerste vijf maanden waren probleemloos voorbijgevlogen, maar nu mijn thuiskomst naderde was hij er wel klaar mee, papa moest naar huis komen.

2. (spellingsalfabet) spelwoord van het ITU/NAVO-spellingalfabet voor de letter p

Synoniemen

• [1] pa, pap, pappa, pappie, paps
• [2] Pieter

Hyperoniemen

• [2] spellingalfabet

Verwante begrippen

• [1] vader, mama

Overerving en ontlening

• [1] Indonesisch: papa

Vertalingen

    1. informele benaming voor vader door zijn kind   

Duits: Papa (de) m Engels: dad (en), daddy (en), papa (en) Frans: papa (fr) Indonesisch: bapak (id), papa (id)

Pennsylvania-Duits: Daadi (pdc) m, Paep (pdc) m, Paep (pdc) m Oekraïens: тато (uk) (tato) m

Gangbaarheid

• Het woord papa staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "papa" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Angelsaksisch

Uitspraak

• IPA: /pɑːpɑ/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Latijnse papa

Zelfstandig naamwoord

papa m

1. (religie)(beroep) paus; hoofd van een kerk

Schrijfwijzen

• pāpa

Overerving en ontlening

• Middelengels: papa, papæ, pape, popa, pope, pwope
  • Engels: pope
  • Schots: paip, paipe, pape

Etruskisch

Zelfstandig naamwoord

papa

1. (familie) grootvader

Frans

Zelfstandig naamwoord

papa m

1. pa

Gotisch

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Latijnse papa

Zelfstandig naamwoord

papa m

1. (religie) priester

Schrijfwijzen

• 𐍀𐌰𐍀𐌰

Synoniemen

• 𐌲𐌿𐌳𐌾𐌰 (gudja)

Hongaars

Uitspraak

• Geluid:  papa    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈpɒpɒ/

Woordafbreking

• pa‧pa

Zelfstandig naamwoord

papa

1. (familie) vader

Indonesisch

Woordafbreking

• pa·pa

Woordherkomst en -opbouw

• [bijvoeglijk naamwoord] uit het Sanskriet पाप (pāpa) "slecht, miserabel"
• [zelfstandig naamwoord] uit het Nederlands papa

Bijvoeglijk naamwoord

papa

1. arm

Zelfstandig naamwoord

papa

1. (familie) vader

Synoniemen

• bapak, bokap, papi

Antoniemen

• mama

Italiaans

Zelfstandig naamwoord

papa m

1. (religie) paus

Nedersorbisch

Uitspraak

• IPA: /papa/

Woordafbreking

• pa·pa

Zelfstandig naamwoord

papa m

1. (familie) papa, vader; mannelijke ouder

Synoniemen

• tata

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Duitse Pappe

Zelfstandig naamwoord

papa v

1. (voeding) pap; een gerecht dat meestal bestaat uit melk die is gebonden met een zetmeelproduct zoals meel

Afgeleide begrippen

• papka v

Pools

Uitspraak

• IPA: /papa/

Zelfstandig naamwoord

papa v

1. dakleer; een bitumen- en teerhoudende dakbedekking

Portugees

Zelfstandig naamwoord

papa m

1. (religie) paus

Spaans

enkelvoud	meervoud
papa	papas

Zelfstandig naamwoord

papa m

1. (religie) paus

papa v

1. (voeding) aardappel

Verwijzingen

• papa in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española

Tolai

Bijvoeglijk naamwoord

papa

1. licht

Antoniemen

• mamat

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /papa/

Woordafbreking

• pa·pa

Zelfstandig naamwoord

papa mbezield

1. (religie) een hoge priester in Oosters-Christelijke kerken

Verbuiging

		enkelvoud	meervoud
nominatief		papa	papové
genitief		papy	papů
datief	korte vorm	–	papům
	lange vorm	papovi
accusatief		papu	papy
vocatief		papo	papové
locatief	korte vorm	–	papech
	lange vorm	papovi
instrumentalis		papou	papy

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Zelfstandig naamwoord

papa mbezield

1. (familie)(verouderd)(informeel) papa, vader; een mannelijke ouder

Verbuiging

		enkelvoud	meervoud
nominatief		papa	papa
genitief		papa	papa
datief	korte vorm	papa	papa
	lange vorm	papa
accusatief		papa	papa
vocatief		papa	papa
locatief	korte vorm	papa	papa
	lange vorm	papa
instrumentalis		papa	papa

Schrijfwijzen

• papá

Synoniemen

fotr mbezield fotřík mbezield ot mbezield otec mbezield papínek mbezield

tata mbezield táta mbezield tati tatíček mbezield

tatík mbezield tatínek mbezield taťka mbezield taťulka mbezield

Antoniemen

• matka v
• maminka v

Hyperoniemen

• příbuzný mbezield
• rodič mbezield

Verwijzingen

• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Tussenwerpsel

papa

1. (kindertaal)(informeel) doei, dag, tot ziens; een afscheidsgroet

   «Tak papa, děti, mějte se tu hezky a buďte hodné.»

   Tot ziens, kinderen, veel plezier en wees braaf.

Schrijfwijzen

• papá
• pápá

Synoniemen

• pa
• pá

Verwijzingen

• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Turks

Woordafbreking

• pa·pa

	enkelvoud	meervoud
nominatief	papa	papalar
genitief	papanın	papaların
datief	papaya	papalara
accusatief	papayı	papaları
locatief	papada	papalarda
ablatief	papadan	papalardan

Zelfstandig naamwoord

papa

1. (religie) paus

Xhosa

Zelfstandig naamwoord

papa 9

1. pap