Naar inhoud springen

on

Uit WikiWoordenboek
Telwoord (aze)
0
1 11 10 100 103
2 12 20 106
3 13 30
4 14 40
5 15 50
6 16 60
7 17 70
8 18 80
9 19 90

on

  1. tien



on

  1. goed


on

  1. waar
    «Saps on viu?»
    Weet je waar hij naar toe gaat?


Naar frequentie 16
  • Afkomstig van het Middelengelse on.

on

  1. op (bovenop)
    «The keys are on the table.»
    De sleutels liggen op de tafel.
  2. op (tijd)
  3. aan
    «There are several paintings on the wall.»
    Er hangen meerdere schilderijen aan de muur.

on

  1. aan
    «Is the TV on?»
    Staat de TV aan?


Van Latijn homo "mens" in een onbeklemtoonde positie [1].

on

  1. men
    «On n'a pas le droit de fumer ici.»
    Men mag hier niet roken.

on

  1. wij
    «Que fera-t-on ?»
    Wat gaan we doen?

Als het direct na een werkwoord staat, wordt er een tussen-t ("t euphonique") geplaatst (bv. "Que fera-t-on?"). Daarnaast bestaat een nevennorm l'on die regelmatig voorkomt na woorden als et, ou, que en veel andere voegwoorden en voornaamwoorden. Deze vorm komt zelden voor aan het begin van een zin of na het woord dont. [2]

  1. ↑ on (Etymologie) in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994) op Wikipedia (fr) op de website cnrtl.fr op Wikipedia (fr).
  2. ↑ Bronlink Weblink bron on in: Dictionnaire de l’Académie française, 9e édition op dictionnaire-academie.fr
Telwoord (crh)
0
1 11 10 100 103
2 12 20 200 106
3 13 30 300 109
4 14 40 400 1012
5 15 50 500 1015
6 16 60 600 1018
7 17 70 700 1021
8 18 80 800 1024
9 19 90 900 1027

on

  1. tien



  • on

on

  1. hij


on

  1. hij


enkelvoud meervoud
nominatief lange vorm on oni
genitief korte vorm ho jich
lange vorm jeho
na voorzetsel něho nich
datief korte vorm mu jim
lange vorm jemu
na voorzetsel němu nim
accusatief korte vorm ho je
lange vorm jeho, jej
na voorzetsel něho, něj ně
vocatief lange vorm - -
locatief na voorzetsel něm nich
instrumentalis korte vorm jím jimi
lange vorm
na voorzetsel ním nimi
  • on
  • Afgeleid van het Protoslavische *onъ

on derde persoon m bezield enkelvoud

  1. nominatief (onderwerp) hij
    «To byl on!»
    Hij was het!
    «On a jeho sestra.»
    Hij en zijn zus
enkelvoud meervoud
nominatief lange vorm on ony
genitief korte vorm ho jich
lange vorm jeho
na voorzetsel něho nich
datief korte vorm mu jim
lange vorm jemu
na voorzetsel němu nim
accusatief korte vorm ho je
lange vorm jeho, jej
na voorzetsel něho, něj ně
vocatief lange vorm - -
locatief na voorzetsel něm nich
instrumentalis korte vorm jím jimi
lange vorm
na voorzetsel ním nimi

on derde persoon m onbezield enkelvoud

  1. nominatief (onderwerp) hij, het


Telwoord (tur)
0
1 11 10 100 103
2 12 20 200 106
3 13 30 300 109
4 14 40 400 1012
5 15 50 500 1015
6 16 60 600 1018
7 17 70 700 1021
8 18 80 800 1024
9 19 90 900 1027

on

  1. tien
Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=on&oldid=5277995"