officier

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  officier    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• of·fi·cier

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘rang bij de marine’ voor het eerst aangetroffen in 1685
• afgeleid van het Latijnse officium (ambt) met het achtervoegsel -ier

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	officier	officieren officiers
verkleinwoord	officiertje	officiertjes

Zelfstandig naamwoord

officier m

1. (militair) (beroep) iemand die een rang (in het leger) bekleedt die hem of haar het bevel over een zeker aantal ondergeschikten geeft
2. (juridisch) ambtenaar in een bepaalde functie (-> officier van justitie)
3. (scheepvaart) stuurman of machinist

Hyponiemen

   

beroepsofficier blank-officier grootofficier hoofdofficier hulpofficier landingsofficier milieuofficier negerofficier officier van justitie onderofficier opperofficier politieofficier reserveofficier scheepsofficier stafofficier substituut-officier veldofficier verbindingsofficier vlagofficier wachtofficier zaaksofficier zeeofficier

Afgeleide begrippen

• officierskruis, officiersmess

Vertalingen

    1. iemand die een rang in het leger bekleedt die hem of haar het bevel over een zeker aantal ondergeschikten geeft   

Engels: officer (en)

Papiamento: oficial Spaans: oficial (es) m

Gangbaarheid

• Het woord officier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'officier' herkend door

99 %	van de Nederlanders
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.