commandeur

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  commandeur    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• com·man·deur

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘laagste rang van vlagofficier bij de marine’ voor het eerst aangetroffen in 1739
• afgeleid van het Franse commandeur (waardigheidsbekleder bij ridderorde; leider)
• Naamwoord van handeling van commanderen met het achtervoegsel -eur

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	commandeur	commandeurs
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

commandeur m

1. (militair) iemand die het bevel voert, gewoonlijk over strijdkrachten
2. (militair) officiersrang bij de zeemacht, tussen die van kapitein en schout-bij-nacht in en commodore bij de landmacht, respectievelijk luchtmacht
3. iemand met een ridderorde, in rang boven officier en onder grootkruis

Afgeleide begrippen

• commandeurskruis

Vertalingen

    1.   

Engels: commander (en)

Papiaments: komandùr Spaans: comendador (es) m

Gangbaarheid

• Het woord commandeur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "commandeur" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
89 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.