merk

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  merk    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈmɛrk/

Woordafbreking

• merk

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘teken’ voor het eerst aangetroffen in 1323

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	merk	merken
verkleinwoord	merkje	merkjes

Zelfstandig naamwoord

merk o

1. een kenteken aangebracht ter identificatie van iets, (merkteken, teken)

   • Je kunt dat merkje er nu wel afhalen. 

2. (handel) een symbool of naam voor producten van een bepaalde producent of handelsonderneming

   • Die computer is van een vrij onbekend merk. 

Synoniemen

• [1] herkenningsteken, identificatie, merkteken
• [2] handelsmerk, logo, naambeeld, symbool

Hyponiemen

   

A-merk B-merk C-merk automerk beeldmerk biggenmerk bijoogmerk bladmerk boekmerk botermerk brandmerk contramerk dagmerk diepgangsmerk drukkersmerk eigendomsmerk geleidemerk geleimerk goudmerk handelsmerk honingmerk hoogtemerk huismerk ijkmerk inzinkingsmerk juffrouwmerk kabelmerk kaïnsmerk kenmerk keurmerk kledingmerk kwaliteitsmerk landmerk loodsmerk oogmerk oormerk papiermerk peilmerk persmerk plimsollmerk postmerk rijksbotermerk roodmerk schandmerk scheidmerk stempelmerk tinmerk uitwateringsmerk vloedmerk waarmerk warenmerk wasmerk watermerk winkelmerk wintermerk wolmerk woordmerk zeepmerk zegelmerk zilvermerk

Afgeleide begrippen

   

merkartikel merkbaar merkcijfer merkdoek merkelijk merken merkenbureau merkendorp merkengek merkengemachtigde merkenploeg merkenrecht merkentrouw merkenwet merker merkgaren merkijzer merkinbreuk merkkleding merklap merklat merkloos merknaam merkpaal merkrecht merkstift merkteken merkvast merkverwatering merkwaarde merkwaardig

Verwante begrippen

• cachet, zegel

Vertalingen

    1. een kenteken aangebracht ter identificatie van iets   

Duits: Label (de) o, Markenzeichen (de) o

Engels: label (en), mark (en) Spaans: marca (es) v

    2. een herkenbaar product door een bepaalde producent vervaardigd   

Duits: Marke (de) v

Engels: brand (en) Spaans: marca (es) v

Werkwoord

vervoeging van
merken

merk

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van merken
   

   • Ik merk. 

2. gebiedende wijs van merken
   

   • Merk! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van merken
   

   • Merk je? 

Gangbaarheid

• Het woord merk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "merk" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.