mark

Niet te verwarren met: Mark

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  mark    (hulp, bestand)
• IPA: /mɑrk/

Woordafbreking

• mark

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘oude munt en munteenheid van Duitsland’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1210
• In de betekenis van ‘grens’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 792

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mark	marken
verkleinwoord	markje	markjes

Zelfstandig naamwoord

mark

1. m (financieel) naam voor verschillende munteenheden gebruikt in Bosnië en Herzegovina en tot de invoering van de euro in Duitsland en Finland

   • Ik heb nog een paar oude markjes bewaard. 

2. v/m (leenstelsel) een leen dat grensde aan het gebied van een ander rijk, meestal bestuurd door een markgraaf of markies

   • De naam Denemarken maakt duidelijk dat dit gebied een mark was aan de grens met de Franken. 

3. v/m een ongecultiveerd stuk land in gemeenschappelijk bezit

Gelijkklinkende woorden

• Mark

Hyponiemen

• [1] Bosnische inwisselbare mark, Bosnische mark, D-mark
• [1] Convertibele mark
• [1] Duitse mark
• [1] Finse mark
• [1] Oost-Duitse mark
• [1] West-Duitse mark

Afgeleide begrippen

• [2] markgraaf, markies, marksteen
• [2] Denemarken, Spaanse Mark, Oostmark

Gangbaarheid

• Het woord mark staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mark" herkend door:

88 %	van de Nederlanders;
80 %	van de Vlamingen.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  mark (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /mɑɹk/

enkelvoud	meervoud
mark	marks

Zelfstandig naamwoord

mark

1. merkteken

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / mɑɾk /

Woordafbreking

• mark

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord mǫrk

Naar frequentie	1329

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	mark	m: marken v: marka	marker	markene
genitief	marks	m: markens v: markas	markers	markenes

Zelfstandig naamwoord

mark, m / v

1. grond
2. veld

Afgeleide begrippen

• [1-2]: stubbmark

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / mɑɾk /

Woordafbreking

• mark

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord mǫrk

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	mark	marka	marker	markene

Zelfstandig naamwoord

mark, v

1. grond
2. veld

Afgeleide begrippen

• [1-2]: stubbmark

Zweeds

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / mar:k /

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord mǫrk

Naar frequentie	859

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	mark	marken	marker	markerna
genitief	marks	markens	markers	markernas

Zelfstandig naamwoord

mark, g

1. bodem, grond
2. terrein, veld
3. (financieel), (historisch) mark (munteenheid)
4. (historisch) een oude Germaanse gewichtseenheid die wordt voornamelijk gebruikt voor metalen

Synoniemen

• [1]: jord
• [2]: land
• [2]: område
• [2]: terräng

Hyperoniemen

• [2]: fastland
• [3]: myntenhet
• [4]: viktenhet

Hyponiemen

• [2]: halvö
• [2]: skog
• [2]: ö

Afgeleide begrippen

   

[1]: markbunden [1]: markkontakt [1]: marknära [2]: åkermark [2]: alvarsmark [2]: bärmark [2]: betesmark [2]: blockmark [2]: fast mark [2]: fodermark [2]: hagmark [2]: hällmark [2]: höglänt [2]: jaktmark [2]: jordbruksmark [2]: kalmark [2]: månmark [2]: markägare [2]: markavvattning [2]: markberedning [2]: markbrand [2]: markkonflikt [2]: marklära [2]: marklevande [2]: marknivå [2]: markområde [2]: markorganism [2]: markplan [2]: markstrid [2]: markstycke [2]: markväg [2]: markyta [2]: moränmark [2]: ödemark [2]: odlingsmark [2]: sandmark [2]: skogsmark [2]: sumpmark [2]: tassemark [2]: tomtmark [2]: utmark