ge

Niet te verwarren met: Ge, gē, gé, gě, gè

Nederlands

	enkelvoud		meervoud
	onderwerp	voorwerp	onderwerp	voorwerp
1e persoon	ik 'k	mij me	wij we	ons
2e persoon (informeel)	jij je	jou je	jullie	jullie
2e persoon (formeel)	u	u	u	u
2e persoon (regionaal)	gij ge	u	gij ge	u
3e persoon (mannelijk)	hij ie	hem 'm	zij ze	(dat.) hun (acc.) hen ze
3e persoon (vrouwelijk)	zij ze	haar 'r, d'r
3e persoon (onzijdig)	het 't	het 't
	Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm

Uitspraak

• Geluid:  ge    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /χə/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ɣə/

Woordafbreking

• ge

Woordherkomst en -opbouw

• De klitische (onbenadrukte) vorm van gij.

Persoonlijk voornaamwoord

ge

1. tweede persoon enkelvoud- en meervoud. In Nederland verouderd, maar in België in dagelijks gebruik

   • Ge zijt hier welkom. 

Vertalingen

    1. tweede persoon enkelvoud. In Nederland verouderd, maar in België in dagelijks gebruik.   

Deens: du (da) Duits: du (de) Engels: you (en), thou (en), ye (en)

Frans: tu (fr) Spaans: tú (es), vos (es) Zweeds: du (sv)

Gangbaarheid

• Het woord ge staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ge" herkend door:

71 %	van de Nederlanders;
73 %	van de Vlamingen.

Zweeds

Uitspraak

• Geluid:  ge    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ge

stamtijd
infinitief	verleden tijd	supinum
ge	gav	gett
	volledig

Werkwoord

ge

1. geven