'k

Nederlands

	enkelvoud		meervoud
	onderwerp	voorwerp	onderwerp	voorwerp
1e persoon	ik 'k	mij me	wij we	ons
2e persoon (informeel)	jij je	jou je	jullie	jullie
2e persoon (formeel)	u	u	u	u
2e persoon (regionaal)	gij ge	u	gij ge	u
3e persoon (mannelijk)	hij ie	hem 'm	zij ze	(dat.) hun (acc.) hen ze
3e persoon (vrouwelijk)	zij ze	haar 'r, d'r
3e persoon (onzijdig)	het 't	het 't
	Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm

Uitspraak

• Geluid:  'k    (hulp, bestand)
• IPA: / (ə)k / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /(ə)k/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /(ə)k/

Woordafbreking

• 'k

Woordherkomst en -opbouw

• Oud indo-europese stam, op te vatten als (verkorting) van ik

Persoonlijk voornaamwoord

'k

1. klitische eerste persoon enkelvoud onderwerpsvorm

   • Hij zag dat 'k wegging. 

Synoniemen

• ik

Vertalingen

    1. eerste persoon enkelvoud onderwerpsvorm   

zie vertalingen op ik

Gangbaarheid

• Het woord 'k staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.