bewijs

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bewijs    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·wijs

Woordherkomst en -opbouw

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bewijs	bewijzen
verkleinwoord	bewijsje	bewijsjes

Zelfstandig naamwoord

bewijs o

1. datgene wat de juistheid van een bewering onweerlegbaar vast (kan) leggen

   • Het wiskundige bewijs dat er oneindig veel priemgetallen bestaan is onweerlegbaar. 

2. schriftelijk blijk van iets, bewijsstuk

   • De kassabon dient als bewijs dat je iets betaald hebt. 

Hyponiemen

   

ID-bewijs aandeelbewijs analogiebewijs bekwaamheidsbewijs betalingsbewijs boekenbewijs dividendbewijs doopbewijs eerbewijs entreebewijs ervaringsbewijs garantiebewijs geboortebewijs = getuigenbewijs godsbewijs gunstbewijs identiteitsbewijs inentingsbewijs inschrijvingsbewijs kentekenbewijs legitimatiebewijs levensbewijs luchtwaardigheidsbewijs ontvangbewijs ontvangstbewijs pandbewijs = participatiebewijs persoonsbewijs plaatsbewijs rentebewijs restantbewijs rijbewijs rijvaardigheidsbewijs scheepsbewijs schijnbewijs schouwingsbewijs schuldbewijs spaarbewijs splitsbewijs = startbewijs stortingsbewijs tegenbewijs toegangsbewijs vaarbewijs vaccinatiebewijs vaccinebewijs vervoerbewijs vervoersbewijs verzekeringsbewijs vrijwaringsbewijs winstbewijs zeilbewijs

Afgeleide begrippen

   

bewijsexemplaar bewijsgrond bewijsincident = bewijskracht bewijslast bewijsmateriaal = bewijsmiddel bewijsplaats bewijsrede = bewijsstuk bewijstheorie bewijsvoerend bewijsvoering

Verwante begrippen

• adstructie, betuiging, blijk, demonstratie, merkteken, teken

Verwante begrippen

• logica

Uitdrukkingen en gezegden

• iets met bewijzen staven

Vertalingen

    1. datgene wat de juistheid van een bewering onweerlegbaar vast (kan) leggen   

Duits: Beweis (de) m Engels: proof (en) Frans: preuve (fr)

Papiaments: prueba Pools: dowód (pl) m Spaans: prueba (es) v

    iets met bewijzen staven   

Duits: Beweise für etwas vorbringen

Werkwoord

vervoeging van
bewijzen

bewijs

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bewijzen
   

   • Ik bewijs. 

2. gebiedende wijs van bewijzen
   

   • Bewijs! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bewijzen
   

   • Bewijs je? 

Gangbaarheid

• Het woord bewijs staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bewijs" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.