bewijzen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van bewijzen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		bewijzen			te bewijzen
	toekomend		zullen bewijzen			te zullen bewijzen
voltooid	tegenwoordig		hebben bewezen			te hebben bewezen
	toekomend		bewezen zullen hebben			bewezen te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	bewijzend		bewezen			ev. bewijs	mv. verouderd bewijst	bewijze
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	bewijs	bewijst	bewijst	bewijst	bewijst	bewijzen	bewijzen	bewijzen
verleden (o.v.t.)	bewees	bewees	bewees	bewees	bewees	bewezen	bewezen	bewezen
toekomend (o.t.t.t.)	zal bewijzen	zult/zal bewijzen	zult/zal bewijzen	zult bewijzen	zal bewijzen	zullen bewijzen	zullen bewijzen	zullen bewijzen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou bewijzen	zou bewijzen	zou(dt) bewijzen	zoudt bewijzen	zou bewijzen	zouden bewijzen	zouden bewijzen	zouden bewijzen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb bewezen	hebt bewezen	hebt/heeft bewezen	hebt bewezen	heeft bewezen	hebben bewezen	hebben bewezen	hebben bewezen
verleden (v.v.t.)	had bewezen	had bewezen	had bewezen	hadt bewezen	had bewezen	hadden bewezen	hadden bewezen	hadden bewezen
toekomend (v.t.t.t.)	zal bewezen hebben	zal/zult bewezen hebben	zult/zal bewezen hebben	zult bewezen hebben	zal bewezen hebben	zullen bewezen hebben	zullen bewezen hebben	zullen bewezen hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou bewezen hebben	zou bewezen hebben	zou/zoudt bewezen hebben	zoudt bewezen hebben	zou bewezen hebben	zouden bewezen hebben	zouden bewezen hebben	zouden bewezen hebben
onpersoonlijke lijdende vorm bewezen worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt bewezen				er is bewezen
verleden	er werd bewezen				er was bewezen
toekomend	er zal bewezen worden				er zal bewezen zijn
voorwaardelijk	er zou bewezen worden				er zou bewezen zijn
lijdende vorm bewezen worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		bewezen worden			bewezen te worden
	toekomend		bewezen zullen worden			bewezen te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		bewezen zijn			bewezen te zijn
	toekomend		bewezen zullen zijn			bewezen te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word bewezen	wordt bewezen	wordt bewezen	wordt bewezen	wordt bewezen	worden bewezen	worden bewezen	worden bewezen
verleden (o.v.t.)	werd bewezen	werd bewezen	werd bewezen	werdt bewezen	werd bewezen	werden bewezen	werden bewezen	werden bewezen
toekomend (o.t.t.t.)	zal bewezen worden	zult bewezen worden	zult bewezen worden	zult bewezen worden	zal bewezen worden	zullen bewezen worden	zullen bewezen worden	zullen bewezen worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou bewezen worden	zou bewezen worden	zou/zoudt bewezen worden	zoudt bewezen worden	zou bewezen worden	zouden bewezen worden	zouden bewezen worden	zouden bewezen worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben bewezen	bent bewezen	bent/is bewezen	zijt bewezen	is bewezen	zijn bewezen	zijn bewezen	zijn bewezen
verleden (v.v.t.)	was bewezen	was bewezen	was bewezen	waart bewezen	was bewezen	waren bewezen	waren bewezen	waren bewezen
toekomend (v.t.t.t.)	zal bewezen zijn	zult bewezen zijn	zult bewezen zijn	zult bewezen zijn	zal bewezen zijn	zullen bewezen zijn	zullen bewezen zijn	zullen bewezen zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou bewezen zijn	zou bewezen zijn	zou/zoudt bewezen zijn	zoudt bewezen zijn	zou bewezen zijn	zouden bewezen zijn	zouden bewezen zijn	zouden bewezen zijn