ambt

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ambt    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ambt

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘openbare, hogere betrekking’ voor het eerst aangetroffen in 1580
• (afkorting), (verkorting) van ambacht

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ambt	ambten
verkleinwoord	ambtje	ambtjes

Zelfstandig naamwoord

ambt o

1. officiële betrekking, post die meestal van overheidswege toegekend wordt en enige vorm van gezag uitstraalt

   • Het ambt van politieagent, minister, leerplichtambtenaar. 

2. geestelijke taak of dienst die iemand beroepshalve uitvoert

   • Het ambt van priester, diaken. 

Hoogste ambt: Paus

Hyponiemen

• drostambt, ereambt, predikambt, rentambt, rijksambt, schoutambt, staatsambt

Afgeleide begrippen

   

ambtelijk ambteloos ambtenaar ambtenarij ambtenjager ambtgenoot ambtman ambtsaanvaarding ambtsbediening ambtsbejag ambtsbericht ambtsbetrekking ambtsbezigheid ambtsbrief ambtsbroeder ambtsdrager ambtseed ambtsgebed ambtsgebied ambtsgeheim ambtsgenoot ambtsgewaad ambtshalve ambtsjubileum ambtsketen ambtskledij ambtskleed ambtskostuum ambtsmisbruik ambtsmisdaad ambtsmisdrijf ambtspenning ambtsperiode ambtsplicht ambtsteken ambtstermijn ambtstheologie ambtstrouw ambtsverrichting ambtsvervulling ambtsvoorganger ambtswege ambtswoning ambtszegel ambtszorg

Vertalingen

    1. officiële betrekking   

Duits: Amt (de) o Italiaans: ufficio (it) m

Oudnoords: reiða v Spaans: oficio (es) m

Gangbaarheid

• Het woord ambt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ambt" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.