echt

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  echt    (hulp, bestand)
• IPA:/ ɛxt / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• echt

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘huwelijk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 701
• In de betekenis van ‘wettig, werkelijk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	echt
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

echt m

1. (juridisch), (maatschappij) de huwelijkse staat

   • In de echt verbonden zijn. 

Synoniemen

• [1] huwelijk

Afgeleide begrippen

   

echtbreken echtbreuk echtelijk echtgenoot echtgenote echtpaar echtscheiden echtscheiding echtstaat echtverbintenis echtvereniging echtverklaring

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	echt	echter	echtst
verbogen	echte	echtere	echtste
partitief	echts	echters	-

Bijvoeglijk naamwoord

echt

1. waarachtig, juist, niet vervalst, authentiek

   • Dit zijn echte parels. 

Hyponiemen

   

kleurecht kreukecht lakecht levensecht lichtecht motecht rasecht strijkecht wasecht waterecht wrijfecht zonecht

Afgeleide begrippen

• echtheid

Vertalingen

    1. de huwelijkse staat   

zie huwelijk

Vertalingen

    2. waarachtig, juist, niet vervalst   

Engels: real (en), authentic (en), genuine (en) Frans: vrai (fr) Ido: vera (io)

Pools: prawdziwy (pl) Spaans: auténtico (es), real (es), verdadero (es) Vietnamees: thật (vi), thực (vi)

Bijwoord

echt

1. heus (om de stelligheid van een bewering te benadrukken)

   • Hij zingt echt mooi 

2. dat is echt ....:typisch

   • Om op een sollicitatiegesprek te laat te komen is echt iets voor hem. 

Werkwoord

vervoeging van
echten

echt

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van echten
2. gebiedende wijs van echten

Gangbaarheid

• Het woord echt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "echt" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.