genoot

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  genoot    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ge·noot

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘deelgenoot, makker’ voor het eerst aangetroffen in 776
• van Middelnederlands ghenoot, van Oudnederlands genotas, verwant aan genieten en nut

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	genoot	genoten
verkleinwoord	genootje	genootjes

Zelfstandig naamwoord

genoot m

1. een gelijke

Hyponiemen

   

ambtgenoot ambtsgenoot bedgenoot bentgenoot bondgenoot celgenoot deelgenoot disgenoot echtgenoot eedgenoot = geloofsgenoot generatiegenoot gespreksgenoot gevoelsgenoot huisgenoot jaargenoot jodengenoot kamergenoot kerkgenoot keurgenoot = klasgenoot klassengenoot landgenoot leeftijdgenoot lotgenoot medegenoot naamgenoot natuurgenoot partijgenoot ploeggenoot = reegenoot reengenoot reingenoot reisgenoot rijksgenoot seksegenoot soortgenoot stadgenoot stadsgenoot stamgenoot = streekgenoot studiegenoot tafelgenoot teamgenoot tijdgenoot tochtgenoot vakgenoot vechtgenoot veengenoot vloekgenoot volksgenoot

Afgeleide begrippen

• genootschap

Werkwoord

vervoeging van
genieten

genoot

1. enkelvoud verleden tijd van genieten
   

   • Ik genoot. 
     
   • Jij genoot. 
     
   • Hij, zij, het genoot. 

Gangbaarheid

• Het woord genoot staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "genoot" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.