studiegenoot

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  studiegenoot    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• stu·die·ge·noot

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  studie  en  genoot 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	studiegenoot	studiegenoten
verkleinwoord	studiegenootje	studiegenootjes

Zelfstandig naamwoord

de studiegenoot m

1. collega student, een bekende uit de studententijd

   • Op een lome zondagochtend vertelt Ans Johan over een pathologische leugenaar die ze heeft gekend in haar studententijd. Een studiegenoot van haar toenmalige vriend had een vriendin die geneeskunde studeerde. Tijdens haar co-schappen stond ze elke ochtend om half zes op en kwam ze laat thuis met heroïsche verhalen over het harde leven van een beginnend arts. Haar co-schappen waren de reden dat ze niet met haar vriend op vakantie kon, en ’s avonds moest ze altijd vroeg naar bed. Achteraf bleek dat zij de enige was van haar jaar die nog niet aan haar co-schappen had mogen beginnen, omdat ze een aantal vakken nog niet had gehaald. Twee jaar lang had ze lummelend doorgebracht in bibliotheekzalen en winkelstraten. Toen het uitkwam, zegt Ans, bleven zij en haar vriend nog een jaar bij elkaar, maar het lukte hem niet meer haar te vertrouwen. En zij heeft daarna ook nooit meer een relatie gehad.  

   ▸ Twee weken lang trok ze samen met studiegenoten en een berggids door de Alpen.

Gangbaarheid

• Het woord studiegenoot staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "studiegenoot" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.