vent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vent    (hulp, bestand)
• IPA: / vɛnt / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• vent

Woordherkomst en -opbouw

• [A] van Middelnederlands vent / vein "kerel", cognaat met Nedersaksisch fent "kerel, knaap, jongeman" en Fries fint "kerel" alsmede feint "knaap, jongeman" die mogelijk teruggaan op Germaans *fanþjō(n), *fanþja(n) 'voetganger, voetsoldaat'; in de betekenis van ‘kerel’ voor het eerst aangetroffen in 1437
  Mogelijk een erfwoord of een ontlening uit het Nederduits. Een vaak genoemde, oudere verklaring is dat de gemeenzame benaming vent een verkorte vorm van vennoot, ook vennet (1509) zou zijn, een aanspreekvorm met een sterke beklemtoning op de eerste lettergreep De aangetroffen varianten, veijn, veint kunnen, fonetisch gezien, moeilijk uit vennoot of vennet ontwikkeld zijn.
• [B] van Engels vent, in de betekenis "luchtuitlaat" aangetroffen vanaf 1950
• [C]  venten ww  zonder de uitgang -en

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vent	venten
verkleinwoord	ventje	ventjes

Zelfstandig naamwoord

[A] vent m

1. kerel, man (wordt zowel positieve als in negatieve zin gebruikt)

   • Een toffe gozer, een jofele vent. 
   • Nee, die man van mij, dat is een eitje, een vent van niks! 

   ▸ Het was een lange slanke vent van in de veertig, en in tegenstelling tot alle andere hikers was hij glad geschoren met een verzorgde, gezonde uitstraling.

2. (regionaal in Vlaanderen) gecastreerde ezel

   • Maar ze vergeten ondertussen wel dat “vent” oorspronkelijk “gecastreerde ezel” betekent. 

Synoniemen

• [1] bink
• [2] kluns, oen

Antoniemen

• doetje, Ka, slapjanus

Hyponiemen

• (intensivering) kutvent, pestvent, rotvent, snertvent
• broekvent, slappewasvent, voddenvent

Uitdrukkingen en gezegden

• een boom van een vent

Vertalingen

    1. kerel, man   

Duits: Kerl (de) m Engels: bloke (en), guy (en), fellow (en) Frans: mec (fr) m

Russisch: чувак (ru) m Spaans: tío (es) m, tipo (es) m, gachó (es), gaché (es) m

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vent	vents
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

[B] vent m

1. opening waardoor lucht een afgesloten ruimte in of uit kan stromen

   ▸ In de periode van 23 tot en met 27 augustus 2007 waren er verhoogde acrylonitril (AN)-metingen rond de trein (fabriek) 4 en 5 bij het SNP tankenpark bij Dow in Terneuzen142. Dit bleek te wijten aan een lekkende ERV-pakking van voedingstank 2TV-417 en een defecte N₂ PCV van de 4VE430-tank van trein 4 die continue N₂ aan het suppleren was met als gevolg dat niet alle vents naar de fornuizen gingen, maar dat een deel ook naar buiten ontluchtte.

Werkwoord

vervoeging van
venten

[C] vent

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van venten
2. gebiedende wijs van venten

   • Nee, ik vent niet meer, ik sta nu op de markt, minder gesjouw weet je ... 

Gangbaarheid

• Het woord vent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "vent" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Frans

Uitspraak

• Geluid:  vent    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• vent

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
vent	le vent	vents	les vents

Zelfstandig naamwoord

vent m

1. (meteorologie) wind

   «D'où vient le vent?»

   Uit welke hoek waait de wind?

2. (spreektaal) weigering, afwijzing, blauwtje

   «J’t’ai raconté le vent avec Sacha?»

   Heb ik je al verteld van mijn blauwtje bij Sacha?

Antoniemen

• [1] calme

Hyperoniemen

• [1] temps

Verwante begrippen

• [1] brise, bourasque, orage, ouragan, rafale, souffle, tempête

Spreekwoorden

• [1] Qui sème le vent, récolte la tempête.
  Wie wind zaait, zal storm oogsten.

Uitdrukkingen en gezegden

• [1] bon vent
  goede reis
• [1] coup de vent
  rukwind
• [1] rafale de vent
  rukwind
• [1] force du vent
  windkracht
• [1] vitesse du vent
  windsnelheid
• [1] vent debout
  tegenwind
• [1] vent arrière
  wind mee