indecent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  indecent    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌɪndeˈsɛnt / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• in·de·cent

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans  indécent bn , op te vatten als afgeleid van  decent bn , in de betekenis "onwelvoeglijk" aangetroffen vanaf 1556 met het ontkennend voorvoegsel in-

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	indecent	indecenter	indecentst
verbogen	indecente	indecentere	indecentste
partitief	indecents	indecenters	-

Bijvoeglijk naamwoord

indecent

1. niet volgens de regels van fatsoen (meestal gebruikt bij fatsoensregels die met seksualiteit te maken hebben)

   • De daders vinden dat vrouwen zelf de schuld van verkrachtingen zijn door hun veronderstelde ‘indecente gedrag’. De uitspraken van Singh geven blijk van een zeer traditionele kijk op vrouwen: “Jongens en meisjes zijn niet gelijk. Vrouwen zijn er voor het huishouden, niet om in bars rond te hangen, en de verkeerde kleren te dragen. Een fatsoenlijk meisje doolt om negen uur ’s avonds niet meer buiten rond.” 
   • De meest creatieve spits van Oranje ooit gaat de geschiedenis in met het stigma van emotionele onberekenbaarheid. Ik vind dat indecent en onverdraaglijk. 

Synoniemen

• aanstootgevend (iets sterkere term)
• onbehoorlijk
• onbetamelijk
• onfatsoenlijk
• onwelvoeglijk

Afgeleide begrippen

• indecentie

Vertalingen

    1. niet volgens de regels van fatsoen   

Engels: indecent (en) Frans: indécent (fr)

Spaans: indecente (es)

Gangbaarheid

• Het woord indecent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "indecent" herkend door:

65 %	van de Nederlanders;
52 %	van de Vlamingen.

Engels

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ɪnˈdiː.sənt /, / ɪnˈdiːsnt /

Woordafbreking

• in·de·cent

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Franse woord  indécent bn  of rechtstreeks van de Latijnse accusatiefvorm  indecentem bn  (nominatief:  indecens bn , "onbetamelijk")
• Afleiding van het Engelse woord  decent bn  met het voorvoegsel in-

Naar frequentie	13659

stellend	vergrotend	overtreffend
indecent	more indecent	most indecent

Bijvoeglijk naamwoord

indecent

1. indecent, onbehoorlijk, onbetamelijk, onfatsoenlijk, ongehoord, ongepast, onwelvoegelijk

   «The man is accused of making indecent contact with the girl, officials said.»

   De man wordt beschuldigd van onfatsoenlijk contact met het meisje, aldus de ambtenaren.

2. onbeleefd, boers, hufterig, lomp, onbehoorlijk, onbehouwen, onbeschaafd, onbeschoft, ongemanierd, onhoffelijk
3. amoreel, immoreel, onzedelijk, onzedig, zedeloos
4. aanstootgevend, aanstotelijk
5. oneerbaar
6. achterbaks, geniepig, gluiperig, in 't geniep, snood, stiekem
7. onbehoorlijk, onfatsoenlijk, ongehoord, onpassend, onwelgevoegelijk
8. oneerbaar, ontaard, onzedelijk, onzedig
9. onwelvoeglijk

Synoniemen

   

[1]:  bad mannered bn  [1]:  disgraceful bn  [1]:  impertinent bn  [1]:  improper bn  [1]:  outrageous bn  [1]:  rude bn  [1]:  scandalous bn  [1]:  shameful bn  [2]:  discourteous bn  [2]:  ill-mannered bn  [2]:  impertinent bn  [2]:  impolite bn  [2]:  insolent bn  [2]:  loutish bn  [2]:  oafish bn  [2]:  offensive bn  [2]:  rude bn  [3]:  amoral bn  [3]:  immoral bn  [4]:  objectionable bn  [4]:  offending bn  [4]:  offensive bn  [5]:  improper bn  [6]:  bad bn  [6]:  behind one’s back bn  [6]:  curvy bn  [6]:  falsely bn  [6]:  foul bn  [6]:  jarring bn  [6]:  low bn  [6]:  mean bn  [6]:  nasty bn  [6]:  offensive bn  [6]:  ribald bn  [6]:  secretly bn  [6]:  vicious bn  [6]:  viles bn  [7]:  improper bn  [7]:  indelicate bn  [7]:  unfeeling bn  [8]:  immoral bn

Antoniemen

•  decent zn 

Afgeleide begrippen

•  indecency zn 
•  indecently bw