decent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  decent    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• de·cent

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘eerbaar’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1553

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	decent	decenter	decentst
verbogen	decente	decentere	decentste
partitief	decents	decenters	-

Bijvoeglijk naamwoord

decent

1. netjes, fatsoenlijk, eerbaar, keurig

   • Het meisje moest toen ze naar de kerk ging decente kleiding aantrekken van haar ouders. 

Gangbaarheid

• Het woord decent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "decent" herkend door:

88 %	van de Nederlanders;
76 %	van de Vlamingen.