bedriegen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
bedriegen	bedriegend
bedrog	bedrogen
bedrieger	bedrieglijk

Uitspraak

• Geluid:  bedriegen    (hulp, bestand)
• IPA: /bə.'dri.ɣə(n)/

Woordafbreking

• be·drie·gen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘misleiden’ voor het eerst aangetroffen in 901
• Afgeleid van een niet langer bestaand werkwoord *driegen met het voorvoegsel be-.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bedriegen /bə.'dri.ɣə(n)/	bedroog /bə.'drox/	bedrogen /bə.'dro.ɣə(n)/
klasse 2	volledig

Werkwoord

bedriegen

1. overgankelijk iemand met kwade opzet in de waan brengen, misleiden

   • De handelaar bedroog zijn klanten. 

2. overgankelijk ontrouw zijn aan

   • De ontrouwe man bedroog zijn echtgenote. 

3. bedrogen uitkomen: je krijgt niet wat je verachtte

   • Als je dacht hier rijk te zullen worden kom je bedrogen uit. 

Verwante begrippen

• drogreden

Anagrammen

• bedreigen

Verwante begrippen

• frauderen, knoeien, misleiden, zwendelen
• foppen, verschalken

Afgeleide begrippen

• bedrieger, bedriegerij, bedrieglijk, bedriegster

Vertalingen

    1. iemand met kwade opzet in de waan brengen   

Afrikaans: bedrieg (af), flous (af) Deens: bedrage (da) Duits: beschwindeln (de), hereinlegen (de) Engels: deceive (en), cheat (en) Noors: jukse (no) Nynorsk: jukse (nn)

Oudnoords: hegða Papiamento: gaña Pools: oszukiwać (pl) Spaans: engañar (es), tangar (es), defraudar (es), burlar (es), estafar (es)

Gangbaarheid

• Het woord bedriegen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bedriegen' herkend door

100 %	van de Nederlanders
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Middelnederlands

Werkwoord

bedriegen

1. bedriegen; misleiden