bedriegen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
bedriegen	bedriegend
bedrog	bedrogen
bedrieger	bedrieglijk

Uitspraak

• Geluid:  bedriegen    (hulp, bestand)
• IPA: /bə.'dri.ɣə(n)/

Woordafbreking

• be·drie·gen

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van een niet langer bestaand werkwoord *driegen met het voorvoegsel be-.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bedriegen /bə.'dri.ɣə(n)/	bedroog /bə.'drox/	bedrogen /bə.'dro.ɣə(n)/
klasse 2	volledig

Werkwoord

bedriegen

1. (overgankelijk) iemand met kwade opzet in de waan brengen, misleiden
2. (overgankelijk) ontrouw zijn aan

Verwante begrippen

• drogreden

Anagrammen

• bedriegen

Vertalingen

    1. iemand met kwade opzet in de waan brengen   

Afrikaans: bedrieg (af), flous (af) Duits: beschwindeln (de), hereinlegen (de) Engels: deceive (en), cheat (en) Noors: jukse (no) Nynorsk: jukse (nn)

Oudnoors: hegða Papiamento: gaña Pools: oszukiwać (pl) Spaans: engañar (es), tangar (es), defraudar (es), burlar (es), estafar (es)