frauderen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  frauderen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• frau·de·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bedriegen’ voor het eerst aangetroffen in 1451
• afgeleid van het Franse frauder (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
frauderen	fraudeerde	gefraudeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

frauderen

1. inergatief fraude plegen, oneerlijk handelen

   • Er is bij die zaak grof gefraudeerd. 

Afgeleide begrippen

• fraudering, fraudeur, fraudeuse

Vertalingen

    1. gelden wederrechtelijk ontvreemden   

Engels: defraud (en), swindle (en) Frans: frauder (fr) Noors: jukse (no)

Nynorsk: jukse (nn) Spaans: defraudar (es), estafar (es)

Gangbaarheid

• Het woord frauderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "frauderen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.