rem

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  rem    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• rem

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	rem	remmen
verkleinwoord	remmetje	remmetjes

Zelfstandig naamwoord

rem m

1. een mechanisme dat iets vertraagt of tot stilstand brengt

   • De remmen van zijn fiets waren kapot. 

2. eenheid van ioniserende straling

Hyponiemen

   

bandrem blokrem differentiaalrem handrem luchtdrukrem magneetrem mediarem motorrem noodrem parkeerrem schijfrem terugtraprem trommelrem velgrem voetrem wervelstroomrem

Afgeleide begrippen

   

remafstand rembekrachtiging remblok remcilinder remgeld remkabel remketting remklep remleiding remlicht remmer remming remmotor remnaaf remolie remparachute remproef remschijf remschoen remslaap remslof remspoor remstraling remsysteem remvloeistof remvoering remweg

Vertalingen

    1. een mechanisme dat iets vertraagt of tot stilstand brengt   

Duits: Bremse (de) v Deens: bremse (da) g Engels: brake (en) Frans: frein (fr) m

Italiaans: freno (it) m Pools: hamulec (pl) m Spaans: freno (es) m

Werkwoord

vervoeging van
remmen

rem

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van remmen
   

   • Ik rem. 

2. gebiedende wijs van remmen
   

   • Rem! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van remmen
   

   • Rem je? 

Gangbaarheid

• Het woord rem staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "rem" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Indonesisch

Woordherkomst en -opbouw

• Het is één van de Indonesische woorden van Nederlandse oorsprong.

Zelfstandig naamwoord

rem

1. rem

Werkwoord

rem

1. remmen