bitter

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bitter    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbɪtər / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• bit·ter

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘scherp van smaak’ voor het eerst aangetroffen in 901

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	bitter	bitterder	bitterst
verbogen	bittere	bitterdere	bitterste
partitief	bitters	bitterders	-

Bijvoeglijk naamwoord

bitter

1. ter omschrijving van een vaak als onaangenaam ervaren smaak niet zout zuur of zoet

   • Dat was een vieze, bittere drank. 

   ▸ Ik kan me mijn eigen moeder nauwelijks herinneren. Ik bewaar een herinnering aan armen om me heen, armen die me tegen een zachte boezem drukken, die rook naar keukenvuur, schoonmaakmiddel en een of andere vaag bittere geur die ik niet meer kan thuisbrengen.

2. zwaar te verduren

   • In dat land is er nog steeds bittere armoede. 

   ▸ Hierin wilde zij meevaren. Tot het bittere einde.

3. van teleurstelling blijk gevend waardoor ook boos

   • Hij sprak mij aan met een bittere toon. 
   • Ik ben bitter in je teleurgesteld. 

Bijwoord

bitter

1. boos, verdrietig, teleurgesteld

   ▸ Op het puntje van haar stoel wachtte ze haar moment af. 'Er samen uitkomen, zei u?' antwoordde Jeroen bitter.

Hyponiemen

• alsembitter, galbitter, kinabitter, kruidenbitter, maagbitter, oranjebitter

Afgeleide begrippen

   

bitterachtig bitterbal bitteren bittergarnituur bitterglaasje bitterheid bitterhout bitterkers bitterkoekje bitterkomkommer bitter kruid bitterkruid bitterlijk bitterling bittermeloen bittersinaasappel bitterspaat bitterstof bittertafel bittervoorn bitterzoet bitterzout

Vertalingen

    1. ter omschrijving van een vaak als onaangenaam ervaren smaak   

Bretons: c'hwerv (br) Duits: bitter (de) Engels: bitter (en) Frans: amer (fr) Italiaans: amaro (it) Pools: gorzki (pl)

Slowaaks: horký (sk) Spaans: amargo (es) Tolai: mapak Tsjechisch: hořký (cs) Turks: acı (tr)

1	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bitter	bitters
verkleinwoord	bittertje	bittertjes

2	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bitter	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

bitter

1. m en o een bepaald soort sterke drank

   • Lust je een bittertje? 

2. m een meststof verkregen uit roet

Vertalingen

    1.   

Spaans: bíter (es) m

Werkwoord

vervoeging van
bitteren

bitter

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bitteren
   

   • Ik bitter. 

2. gebiedende wijs van bitteren
   

   • Bitter! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bitteren
   

   • Bitter je? 

Gangbaarheid

• Het woord bitter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "bitter" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Duits

Uitspraak

• IPA: /ˈbɪtɐ/

Woordafbreking

• bit·ter

stellend	vergrotend	overtreffend
bitter	bitterer	am bittersten
alle verbuigingsvormen

Bijvoeglijk naamwoord

bitter

1. bitter

Engels

Uitspraak

• Geluid:  bitter    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈbɪtər/

stellend	vergrotend	overtreffend
bitter	more bitter	most bitter

Bijvoeglijk naamwoord

bitter

1. bitter