ding

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ding    (hulp, bestand)
• IPA: / dɪŋ / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• ding

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘zaak, voorwerp’ voor het eerst aangetroffen in 901.
• erfwoord: Middelnederlands dinc ‘rechtszitting, -bank; zaak, voorwerp’, ontwikkeld uit Oergermaans *þingaz ‘volksvergadering van alle vrijen’, bij Indo-Europees *tenk- ‘trekken, spannen’, uitbreiding met -k van *ten- ‘uitspreiden, trekken, strekken’, waartoe ook Gotisch þeihs ‘tijd’ en Latijn tempus behoren. Evenals Nederduits/Duits Ding, Engels thing en Zweeds ting.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ding	dingen
verkleinwoord	dingetje	dingetjes

Zelfstandig naamwoord

het ding o

1. voorwerp dat geen dier of mens is

   • Hij behandelde zijn vrouw altijd als een ding, het verbaasde dan ook niemand toen zij van hem wegliep. 

   ▸ Ik voelde me wel een beetje bekeken met die dingen in mijn handen, ook al was er niemand om het te zien.

   ▸ "Op mijn leeftijd telt nog maar één ding: peace of mind", zei Buikhuisen over de verzoening. "Carel Stolker heeft mij die peace of mind gegeven." Stolker zelf zei te hopen dat de universiteit en de faculteit in de toekomst bij controversieel onderzoek de rug recht houden.

2. (informeel) persoon, slechts gezien als iemand die lichamelijk aantrekkelijk is

   • De oude rijke man trouwde voor de zoveelste keer een nieuw jong ding. 
   • Ik vind jouw broer een lekker ding. 

3. (informeel) mannelijk geslachtsdeel
4. (geschiedenis) driedaagse volksvergadering die recht kon spreken en dus als rechtszitting fungeerde in de Oudgermaanse tijd
5. gebeurtenis

   • De oude vrouw dacht vaak aan dingen van vroeger. 

Synoniemen

• [1] object, zaak
• [2] persoon, mens
• [3] geval, piemel

Antoniemen

• onding

Verwante begrippen

• [1] voorwerp
• [2] stuk, mokkel
• [3] piemel, pik, penis

Hyponiemen

• afdingen, beding, bedingen, geding, middending, prutsding, rotding

Afgeleide begrippen

• dingboek, dingdong, dingen, dinghuis, dingvrede, dingdag, dingkamer, dingluiden, dingpand, dingplechtig, dingspel, dingstoel, dingwaarder, dingwaarderschap, dingwaardersgerecht

Spreekwoorden

• [1] al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding

Vertalingen

    1. voorwerp   

Duits: Ding (de) o Engels: thing (en) Frans: chose (fr) v Italiaans: cosa (it) v

Papiaments: kos Pools: rzecz (pl) v Spaans: cosa (es) v Waals: sacwè (wa) Zweeds: sak (sv)

Werkwoord

vervoeging van
dingen

ding

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dingen
   

   • Ik ding. 

2. gebiedende wijs van dingen
   

   • Ding! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dingen
   

   • Ding je? 

Gangbaarheid

• Het woord ding staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ding" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.