Naar inhoud springen

stoppen

Uit WikiWoordenboek
  • stop·pen
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
stoppen
stopte
gestopt
zwak -t volledig

stoppen

  1. overgankelijk, (textiel) herstellen (van een gat), meestal door dichtnaaien
    • Kun jij een sok stoppen? 
  2. overgankelijk vullen (van een pijp)
  3. overgankelijk doen halthouden
    • De agent liet ons stoppen voor een controle. 
  4. onpersoonlijk een einde nemen, ophouden [1]
    • Wanneer stopt het met regenen? 
  5. ergatief niet langer doorgaan, ophouden [2]
    • Zou je willen stoppen met fluiten? 
     Ik wenste hem veel succes met zijn tocht, ging in mijn tent liggen en dacht na over zijn verhaal. Ik kon me er niks bij voorstellen en werd al moe als ik eraan dacht om ook nog voor twee paarden te moeten zorgen op de tocht. Het was een mooi verhaal, maar het leek mij allemaal erg onverantwoord. Een week later hoorde ik dat hij gestopt was.[5]
     Het was alsof ik bij een onverwacht obstakel minder snel ging lopen of ik stopte zelfs helemaal totdat er iemand anders op het pad langskwam.[5]
  • Niet te stoppen zijn
Zich door niets of niemand laten tegenhouden

de stoppenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord stop
100 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[6]