pole

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  pole    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• pole

Woordherkomst en -opbouw

• [1] van het Engels

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pole	poles
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de pole v

1. (sport) poleposition, beste startplaats bij een race

Afgeleide begrippen

• pole-position, polefitness, polepositie

Gangbaarheid

• Het woord pole staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Alemannisch

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middenhoogduitse boln

Werkwoord

1. lawaai maken

Engels

Zelfstandig naamwoord

pole

1. paal m

Slowaaks

Uitspraak

• IPA: /pɔʎɛ/

Woordafbreking

• po·le

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *poľe

Zelfstandig naamwoord

pole o

1. veld, akker
2. (natuurkunde)(elektrotechniek) veld; ruimte waarbinnen een kracht of een stelsel van krachten werkt of kan werken

Typische woordcombinaties

• elektrické pole o
• magnetické pole o

Verwante begrippen

• poľnohospodárstvo
• políčko o
• poľný

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /pɔlɛ/
• Geluid:  pole    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• po·le

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *poľe

Zelfstandig naamwoord

pole o

1. veld, akker

   «Na polích v Polabí bývají vysoké výnosy obilovin.»

   Op de akkers langs de Elbe is de graanopbrengst gebruikelijk hoog.

2. ruimte

   «Po rezignaci předsedy měl jeho nástupce volné pole působnosti.»

   Na de resignatie van de voorzitter had zijn opvolger de vrije ruimte.

3. vak, veld; op een formulier voor het invullen van gegevens
4. (natuurkunde)(elektrotechniek) veld; ruimte waarbinnen een kracht of een stelsel van krachten werkt of kan werken

   «Gravitační pole Země působí i na okolní planety.»

   Het zwaartekrachtveld van de Aarde beïnvloedt ook nabijgelegen planeten.

5. (informatica) array; rangschikking van elementen die kunnen worden gerefereerd door ten minste één index of sleutel (dimensie)
6. (wiskunde) lichaam (in Nederland), veld (in België); een algebraïsche structuur waarin de bewerkingen optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen op de gebruikelijke wijze uitgevoerd kunnen worden

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	pole	pole
genitief	pole	polí
datief	poli	polím
accusatief	pole	pole
vocatief	pole	pole
locatief	poli	polích
instrumentalis	polem	poli

Synoniemen

1. role o
2. –
3. rubrika v, políčko o
4. –
5. –
6. komutativní těleso o

Afgeleide begrippen

• políčko o
• polní

Typische woordcombinaties

• elektrické pole o
• elektromagnetické pole o
• magnetické pole o
• zorné pole o

Verwante begrippen

• polnost v
• přespolní

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.