kin

Uit WikiWoordenboek
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • kin
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘deel van de onderkaak’ voor het eerst aangetroffen in 1201 [1]
  • [tussenwerpsel] via Jiddisch van Hebreeuws כן (ken) oorspronkelijk "aldus, zo"; later "ja"[2]
enkelvoud meervoud
naamwoord kin kinnen
verkleinwoord kinnetje kinnetjes

Zelfstandig naamwoord

kin m

  1. (anatomie) het vooruitstekende deel van de onderkaak
    ▸ Op de trail had ik eindelijk het gevoel een hippie te zijn omdat ik in een gemeenschap leefde van vrije geesten, kleurrijk en stoffig. Niemand scheerde zijn kin of oksels, bh’s bleken niet te werken onder zware rugzakken en er was een gezonde hoeveelheid vrije liefde onder de jonge garde.[3]
Vertalingen
    1. het vooruitstekende deel van de onderkaak   

Tussenwerpsel

kin!

  1. (Bargoens) akkoord!, in orde!, oké!, goed!
Synoniemen
  1. kim

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ "kin" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. ↑
    Endt, E. & L. Frerichs
    Bargoens woordenboek 20e druk (2011) Bert Bakker, Amsterdam; ISBN 9789035136526; p. 63
  3. ↑
    Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018),
  4. ↑ Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be


Navajo

Uitspraak

Zelfstandig naamwoord

kin

  1. huis


Toki Pona

Uitspraak
Woordafbreking
  • kin
Woordherkomst en -opbouw

Bijvoeglijk naamwoord

kin

  1. echt

Tussenwerpsel

kin

  1. ik ook
  2. inderdaad

Voegwoord

kin

  1. en, ook
Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=kin&oldid=4497763"