ontzetten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ontzetten    (hulp, bestand)

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
ontzetten	ontzettend
ontzet	ontzet
ontzetting

Woordafbreking

• ont·zet·ten

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘verbijsteren’ voor het eerst aangetroffen in 1265
• Afgeleid van zetten met het voorvoegsel ont-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ontzetten	ontzette	ontzet
zwak -t	volledig

Werkwoord

ontzetten

1. overgankelijk (militair) het opheffen van een belegering

   • Zij wisten de stad eindelijk te ontzetten. 

2. hevig doen schrikken
3. de genoemde waardigheid, functie etc. ontnemen

Synoniemen

• [2] verbijsteren, onthutsen, ontstellen
• [3] ontslaan, royeren, afzetten

Afgeleide begrippen

• ontzetbaar, ontzetter, ontzetting

Vertalingen

    2. hevig doen schrikken   

Engels: alarm (en), appal (en), appall (en)

Spaans: consternar (es)

    3. de genoemde waardigheid...   

Engels: discharge (en), dismay (en), dismiss (en), fire (en), sack (en)

Spaans: destituir (es)

Werkwoord

vervoeging van
ontzetten

ontzetten

1. meervoud verleden tijd van ontzetten
   

   • Wij ontzetten. 
     
   • Jullie ontzetten. 
     
   • Zij ontzetten. 

Gangbaarheid

• Het woord ontzetten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ontzetten" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.