koffer

Uit WikiWoordenboek
koffer

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • kof·fer
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord koffer koffers
verkleinwoord koffertje koffertjes

Zelfstandig naamwoord

koffer m (gewestelijk: o)

  1. draagbare bergruimte van stevig materiaal met een handvat, waarin spullen kunnen worden meegenomen tijdens het reizen
    • Albert had haar laten praten terwijl hij zijn koffer pakte. [4] 
  2. (verouderd) houten opbergmeubel met een deksel
Synoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Woordherkomst en -opbouw
Vertalingen

Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als werkwoord

Werkwoord

vervoeging van
kofferen

koffer

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kofferen
    • Ik koffer. 
  2. gebiedende wijs van kofferen
    • Koffer! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kofferen
    • Koffer je? 

Gangbaarheid

100 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[5]

Meer informatie

Verwijzingen