dur

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dur    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dur

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘majeur’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1618

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dur	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

dur v / m

1. (muziek) majeur

Afgeleide begrippen

• durtoonladder

Gangbaarheid

• Het woord dur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Catalaans

stamtijd
tegenw. tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
duc	duia	dut
2e vervoeging	volledig	onregelmatig

Werkwoord

dur

1. dragen
2. brengen

Bijvoeglijk naamwoord

dur

1. hard
2. moeilijk

Frans

Uitspraak

• Geluid:  dur    (hulp, bestand)

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	dur	durs
vrouwelijk	dure	dures

Bijvoeglijk naamwoord

1. hard

Zelfstandig naamwoord

dur m

1. (spreektaal) trein

   «Hier, on a pris le dur de minuit moins le quart.»

   We hebben gisteren de trein van kwart voor twaalf genomen.

2. (spreektaal) sterke drank

   «Après le boulot, Victor a besoin d'un verre de dur.»

   Na het werk heeft Victor een glas sterke drank nodig.

Slowaaks

Uitspraak

• IPA: /dʊr/

Zelfstandig naamwoord

dur o

1. (muziek) majeur, grote terts

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /dʊr/

Woordafbreking

• dur

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Latijnse durus

Zelfstandig naamwoord

dur o

1. (muziek) majeur, grote terts

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	dur	dur
genitief	dur	dur
datief	dur	dur
accusatief	dur	dur
vocatief	dur	dur
locatief	dur	dur
instrumentalis	dur	dur

Antoniemen

• moll

Afgeleide begrippen

• durový

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)