rein

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  rein    (hulp, bestand)
• IPA: / rɛin / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• rein

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘zuiver’ voor het eerst aangetroffen in 797

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	rein	reiner	reinst
verbogen	reine	reinere	reinste
partitief	reins	reiners	-

Bijvoeglijk naamwoord

rein

1. zonder vuil

Synoniemen

• net, proper, schoon, zindelijk

Antoniemen

• vuil, onrein

Afgeleide begrippen

• reincultuur, reindoorn, reingenoot, reinheid, reinig, reinsteen, reinvaar, reinwater

Vertalingen

    1. zonder vuil   

Deens: ren (da) Duits: klar (de), rein (de), sauber (de) Engels: clean (en) Frans: propre (fr)

Noors: rein (no), ren (no) Nynorsk: rein (nn) Spaans: limpio (es), puro (es) Zweeds: klar (sv), ren (sv)

Gangbaarheid

• Het woord rein staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "rein" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Uitspraak

• Geluid:  rein    (hulp, bestand)
• IPA: /ʁɛ̃/

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
rein	le rein	reins	les reins

Zelfstandig naamwoord

rein m

1. (anatomie) nier

Fries

Zelfstandig naamwoord

rein

1. regen

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈɾæjn /

Woordafbreking

• rein

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van et Oudnoorse zelfstandige naamwoord hreinn

Naar frequentie	10874

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	rein	reinen	reiner	reinene
genitief	reins	reinens	reiners	reinenes

Zelfstandig naamwoord

rein, m

1. (dierkunde), (zoogdieren) Rangifer tarandus , rendier

Synoniemen

• reinsdyr

Synoniemen

• svalbardrein
• tamrein
• villrein

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈɾæjn /

Woordafbreking

• rein

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van et Oudnoorse zelfstandige naamwoord hreinn

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	rein	reinen	reinar	reinane

Zelfstandig naamwoord

rein, m

1. (dierkunde), (zoogdieren) Rangifer tarandus , rendier

Synoniemen

• reinsdyr

Synoniemen

• svalbardrein
• tamrein
• villrein