rein

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  rein    (hulp, bestand)
• IPA: / rɛin / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• rein

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘zuiver’ voor het eerst aangetroffen in 797

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	rein	reiner	reinst
verbogen	reine	reinere	reinste
partitief	reins	reiners	-

Bijvoeglijk naamwoord

rein

1. zonder vuil
2. helemaal; in zijn geheel

   ▸ Oom Hans Olaf had met de hand ouderwetse wandlopers gemaakt in aquarelkleuren, Alice had echte kaarsjes voor de kerstboom te pakken gekregen, zelf slaagde Eric er met behulp van Het grote kookboek in om de ham zowel te koken als te paneren en in de oven te bakken, hij had eraan gedacht om de brandewijn koud te zetten, had bier en kerstbier kelderkoud bewaard in de enorme provisiekast van oudoom Sverre en eigenlijk, beseften ze allemaal in de zweterige voorbereidingen van de laatste uren, was het project je reinste waanzin.

Synoniemen

• net, proper, schoon, zindelijk

Antoniemen

• vuil, onrein

Afgeleide begrippen

• reincultuur, reindoorn, reingenoot, reinheid, reinig, reinsteen, reinvaar, reinwater, reinwit

Vertalingen

    1. zonder vuil   

Deens: ren (da) Duits: klar (de), rein (de), sauber (de) Engels: clean (en) Frans: propre (fr)

Noors: rein (no), ren (no) Nynorsk: rein (nn) Spaans: limpio (es), puro (es) Zweeds: klar (sv), ren (sv)

Gangbaarheid

• Het woord rein staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rein" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Uitspraak

• Geluid:  rein    (hulp, bestand)
• IPA: /ʁɛ̃/

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
rein	le rein	reins	les reins

Zelfstandig naamwoord

rein m

1. (anatomie) nier

Fries

Zelfstandig naamwoord

rein

1. regen

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈɾæjn /

Woordafbreking

• rein

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van et Oudnoorse zelfstandige naamwoord hreinn

Naar frequentie	10874

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	rein	reinen	reiner	reinene
genitief	reins	reinens	reiners	reinenes

Zelfstandig naamwoord

rein, m

1. (evenhoevigen) rendier, Rangifer tarandus 

Synoniemen

• reinsdyr

Synoniemen

• svalbardrein
• tamrein
• villrein

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈɾæjn /

Woordafbreking

• rein

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van et Oudnoorse zelfstandige naamwoord hreinn

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	rein	reinen	reinar	reinane

Zelfstandig naamwoord

rein, m

1. (evenhoevigen) rendier, Rangifer tarandus 

Synoniemen

• reinsdyr

Synoniemen

• svalbardrein
• tamrein
• villrein