proper

Nederlands

[1] van Frans propre, in de betekenis van ‘keurig, zindelijk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1573 ^[1]^[2]
[2] via Middelnederlands proper en Oudfrans propre van Latijn proprius "eigen, toebehorend aan"; deze betekenis is vanaf de 18e eeuw verdwenen

proper

goed schoongemaakt, netjes verzorgd
- Bart De Wever kan veel, maar van Antwerpen een propere stad maken lukt hem niet. Dat geeft hij zelf toe. Samen met schepen van Stads- en Buurtonderhoud Caroline Bastiaens (CD&V) en Skender Baleci van het ACV doet hij een oproep aan alle Antwerpenaren: alsjeblieft, heb respect voor de stad en voor de mensen die ze proper trachten te houden en laat geen afval rondslingeren. ^[3]
- Onder ‘schoon’ wordt niet bedoeld: schrobben tot de vloer er als nieuw uitziet. Wel is bedoeld: proper maken, vuil wegnemen om verdere schade te voorkomen. ^[4]
(verouderd) toebehorend (aan), passend (bij)
- De Graaflyke Officieren, als Domestiques des Graaflykheids Huis van Holland mogten zekerlyk van alle tyden jaagen in hun's Heeren goederen; die vergunning bepaalde zig natuurlyk tot 's Graaven eigendom en proper domein; nadien de Graaf geen recht van vergunning op de goederen der Edelen had. ^[5]

[1] In Vlaanderen is dit woord gangbaar in het normale spraakgebruik, in Nederland wordt vaker "schoon" gebruikt: een Vlaams "proper tapijtje" wordt in hedendaags Nederlands een "schoon kleedje" genoemd.

1. goed schoongemaakt, netjes verzorgd

Het woord proper staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "proper" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.^[6]