order

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  order    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɔrdər / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• or·der

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans ordre in de betekenis van ‘bevel’ voor het eerst aangetroffen in 1599

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	order	orders
verkleinwoord	ordertje	ordertjes

Zelfstandig naamwoord

order v/m/o

1. een verzoek om diensten of goederen te leveren

   • Hij had een order geplaatst voor een nieuwe wasmachine. 

2. verplicht uit te voeren opdracht zonder enige tegenspraak

   • Hij kreeg orders van zijn baas om de zaak verder met rust te laten. 

Synoniemen

• [1] bestelling
• [2] bevel

Verwante begrippen

• [1] aanvraag
• [2] bevelschrift, gebod, instructie, sommatie, verordening

Hyponiemen

   

afroeporder backorder baksorder bestensorder compensatieorder dagorder kabinetsorder law-and-order marsorder postorder proeforder reuzenorder stoplossorder stoporder tegenorder telefoonorder weekorder

Afgeleide begrippen

• orderbevestiging, orderboek, orderbrief, orderpapier, orderportefeuille, ordersteun

Uitdrukkingen en gezegden

• Tot nader order

tot een later bevel (oftewel 'voorlopig')

Vertalingen

    1. een verzoek om diensten of goederen te leveren   

Duits: Bestellung (de) v Engels: order (en)

Spaans: pedido (es) m Zweeds: order (sv) g

    2. verplicht uit te voeren opdracht zonder enige tegenspraak   

Duits: Befehl (de) m, Anweisung (de) v Engels: order (en), command (en)

Spaans: mandato (es) m, orden (es) m Zweeds: order (sv) g

Gangbaarheid

• Het woord order staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "order" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  order (VS)    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (RP): / ˈɔːdə /
  • (GenAm): /ˈɔɹdɚ/

Woordafbreking

• or·der

Naar frequentie	644

enkelvoud	meervoud
order	orders

Zelfstandig naamwoord

order

1. volgorde
2. orde
3. (adel) ridderorde, orde
4. bevel, order
5. bestelling, order

vervoeging
onbepaalde wijs	to  order
he/she/it	orders
verleden tijd	ordered
voltooid deelwoord	ordered
onvoltooid deelwoord	ordering
gebiedende wijs	order

Werkwoord

order

1. overgankelijk bestellen
2. overgankelijk bevelen

Afgeleide begrippen

• oderable
• oderer
• oderless

Tussenwerpsel

order

1. (politiek) oproep waarmee de voorzitter in het Britse Lagerhuis verzoekt om minder rumoerig te zijn

   • Louder, boisterous and, yes, more animal than ever, he shouts ‘order, order’, with which the 55-year-old House of Commons Speaker tries to calm down the members of the famous parliament. 

Zweeds

Uitspraak

• Geluid:  order    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• or·der

Woordherkomst en -opbouw

• Samenstelling van de Zweedse zelfstandige naamwoorden morgon en bön

Naar frequentie	644

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	order	ordern	order	orderna
genitief	orders	orderns	orders	ordernas

Zelfstandig naamwoord

order, g

1. bestelling, order
2. bevel
3. (militair) bevel

Synoniemen

• [1-2]: befallning
• [3]: beställning

Synoniemen

[1]: kontraorder [1]: köporder [1]: kundorder [1]: orderbok [1]: postorder [1]: stororder

[2]: arresteringsorder [2]: förhållningsorder [2]: häktningsorder [2]: kabinettsorder [2]: ordervägran

[2]: säljorder [2]: skyddsorder [2]: stallorder [3]: dagorder [3]: ordergivning

Zelfstandig naamwoord

order

1. nominatief onbepaald gemeenschappelijk geslacht enkelvoud van order