lief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  lief    (hulp, bestand)
• IPA: /lif/

Woordafbreking

• lief

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘bemind, aardig’ voor het eerst aangetroffen in 901
• van Middelnederlands lief, van Oudnederlands lief, lieva

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	lief	lieven
verkleinwoord	liefje	liefjes

Zelfstandig naamwoord

lief v

1. de vrouwelijke persoon met wie je verkering hebt

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	lief	liever	liefst
verbogen	lieve	lievere	liefste
partitief	liefs	lievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

lief

1. vriendelijk, zachtaardig

   ▸ Ze zat vol tegenstrijdigheden, was ontwapenend lief maar kon ook onverwacht fel uit de hoek komen zodra iemand te dichtbij kwam of te veel van haar verwachtte.

2. mooi, fijngebouwd

Uitdrukkingen en gezegden

• meer/minder dan mij lief is

meer/minder dan gewenst

∗ Wanneer passagiers zonder koffer huiswaarts keren, wordt die bagage zo snel mogelijk nagestuurd. "Maar er komen ook weer nieuwe bij", legt de woordvoerder uit. Er zijn altijd wel wat koffers die tijdelijk op de luchthaven achterblijven. "Maar nu zijn het er wel veel, meer dan ons lief is.

Hyponiemen

   

dochterlief hemeltjelief kindlief maagdelief manlief menslief moederlief poeslief vaderlief vrouwlief zoetelief zoonlief

Afgeleide begrippen

   

liefdadig liefelijk liefhebben liefheid liefkoek liefkozen liefkruid lieflijk lieftallig lieveling lieverd lievig verlieven

Anagrammen

• feil, -fiel, file

Vertalingen

    1. vriendelijk, zachtaardig   

Duits: lieb (de) Engels: dear (en)

Frans: aimable (fr)

    2. mooi, fijngebouwd   

Duits: lieb (de), hübsch (de) Engels: dear (en)

Frans: mignon (fr)

Gangbaarheid

• Het woord lief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "lief" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Duits

Uitspraak

• IPA: /liːf/

Woordafbreking

• lief

Werkwoord

lief

1. eerste persoon enkelvoud verleden tijd van laufen
2. derde persoon enkelvoud verleden tijd van laufen

Luxemburgs

Werkwoord

lief

1. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van liewen

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudnederlandse *liof

Bijvoeglijk naamwoord

lief

1. geliefd
2. lief

Afgeleide begrippen

• lieven

Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

lief

1. lijf

Schots

Uitspraak

• IPA: /lif/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Angelsaksische lēof

Bijvoeglijk naamwoord

lief

1. geliefd

Schrijfwijzen

• lee

Veluws

Zelfstandig naamwoord

lief

1. lijf

Zeeuws

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelnederlandse lijf

Zelfstandig naamwoord

lief

1. lijf