einde

Nederlands

einde van de bebouwde kom

Uitspraak

• Geluid:  einde    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /ˈɛɪ̯ndə/, /ˈæɪ̯ndə/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ˈɛːndə/
  • (Limburg): /ˈɛɪ̯ndə/

Woordafbreking

• ein·de

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘laatste gedeelte’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	einde	einden, eindes
verkleinwoord	eindje	eindjes

Zelfstandig naamwoord

einde o

1. het punt in ruimte of tijd waar iets ophoudt

   • Aan het einde van de straat wacht er iemand op me. 

   ▸ Het afwaswater werd tijdens het eten op het vuur verwarmd waarmee ik na de maaltijd de aangekoekte pannen schoon schrobde. Er leek geen einde aan te komen, maar het was altijd gezellig om de avonturen van de dag te bespreken.

Synoniemen

• eind

Antoniemen

• begin

Hyponiemen

   

achtereinde boveneinde doeleinde draadeinde haaleinde hoofdeinde levenseinde noordeinde ondereinde oosteinde oppereinde staarteinde stormeinde teneinde topeinde uiteinde uitvaleinde voeteinde voeteneinde vooreinde weekeinde westeinde worteleinde zelfeinde zuideinde

Afgeleide begrippen

• eindejaar, eindejaars, eindelings, eindeloos, einder, eindig

Uitdrukkingen en gezegden

• ten einde raad zijn

niet meer weten wat je moet doen

• iets of iemand het einde vinden

iets of iemand heel goed vinden

Vertalingen

    1. het punt in ruimte of tijd waar iets ophoudt   

Engels: end (en) Japans: Kanji: 終わり (ja) Hiragana: おわり (ja) Romaji: owari (ja)

Papiaments: fin Pools: koniec (pl) m Spaans: fin (es) m, final (es) m

Gangbaarheid

• Het woord einde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "einde" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.