barn

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  barn    (hulp, bestand)
• IPA: /bɑrn/

Woordafbreking

• barn

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘eenheid van oppervlakte in atoomfysica’ voor het eerst aangetroffen in 1975

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	barn	barns
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

barn m

1. (natuurkunde) eenheid van oppervlakte in de atoomfysica, 10⁻²⁸ m²

Vertalingen

    1. eenheid van oppervlakte in de atoomfysica, 10⁻²⁸ m²   

Deens: barn (da), o Engels: barn (en) Frans: barn (fr), m Noors: barn (no)

Nynorsk: barn (nn) Zweeds: barn (sv), o

Werkwoord

vervoeging van
barnen

barn

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van barnen
   

   • Ik barn. 

2. gebiedende wijs van barnen
   

   • Barn! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van barnen
   

   • Barn je? 

Gangbaarheid

• Het woord 'barn' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Deens

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈbɑˀn /

Woordafbreking

• barn

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse woord barn,dat aan het Gotische ontleend is

Naar frequentie	390

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	barn	barnet	børn	børnene
genitief	barns	barnets	børns	børnenes

Zelfstandig naamwoord

barn, o

1. (familie) kind

   «Børnene går til skolen med bus.»

   De kinderen gaan naar school met de bus.

2. (natuurkunde) barn

Afkorting

• [2]: b

Engels

enkelvoud	meervoud
barn	barns

Zelfstandig naamwoord

barn

1. (bouwkunde) schuur
2. (natuurkunde) barn

Faeröers

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	barn	barnið	børn	børnini
genitief	barns	barnsins	barna	barnanna
datief	barni	barninum	børnum	bønunum
accusatief	barn	barnið	børn	børnini

Zelfstandig naamwoord

barn, o

1. (familie) kind

Zelfstandig naamwoord

barn, o

1. onbepaalde vorm accusatief enkelvoud van barn

Frans

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
barn	le barn	barns	les barns

Zelfstandig naamwoord

barn m

1. (natuurkunde) barn

IJslands

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	barn	barnið	börn	börnin
genitief	barns	barnsins	barna	barnanna
datief	barni	barninu	börnum	bönunum
accusatief	barn	barnið	börn	börnin

Zelfstandig naamwoord

barn, o

1. (familie) kind

Zelfstandig naamwoord

barn, o

1. onbepaalde vorm accusatief enkelvoud van barn

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / bɑːɳ /

Woordafbreking

• barn

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse woord barn

Naar frequentie	234

o [1-3]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	barn	barnet	barn	barna barnene
genitief	barns	barnets	barns	barnas barnenes

Zelfstandig naamwoord

barn, o

1. (familie), (sociologie) kind (jong persoon)

   «Filmen er forbudt for barn.»

   De film is voor kinderen verboden.

2. kind (afstammeling)

   «Hun er for gammel til å få barn.»

   Ze is te oud om kinderen te krijgen.

3. onvolwassen, infantiel persoon

   «Han er og blir et stort barn.»

   Hij is en blijft een groot kind.

4. (natuurkunde) barn

Afkorting

• [4]: b

Afgeleide begrippen

• [1]: barnebok
• [1]: barnehjem
• [1]: barnemishandling
• [1]: barnesang
• [1]: barnesjukdom
• [1]: barnesikring
• [1]: barnevennlig

Spreekwoorden

• [1]: Av barn og fulle folk får man høre sannheten.

Kinderen en dronken mensen spreken de waarheid.

• [1]: Kjært barn har mange navn.

Een lief kind heeft vele namen.

• [1]: Brent barn skyr ilden.

Verbrandt kind schuwt het vuur.

Uitdrukkingen en gezegden

• [1]: Kvinner og barn ble reddet først.

Vrouwen en kinderen werden het eerst gered.

• [1]: være glad i barn

dol op kinderen zijn

• [1]: glede seg som et barn

genieten als een kind

• [1]: Hun er bare barnet.

Ze is juist een kind.

Zelfstandig naamwoord

barn, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van barn

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / bɑːɳ /

Woordafbreking

• barn

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse woord barn

o [1-3]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	barn	barnet	barn born	barna borna
genitief	barns	barnets	barns borns	barnas bornas

Zelfstandig naamwoord

barn, o

1. (familie), (sociologie) kind (jong persoon)

   «Ho er berre barnet enno.»

   Ze is toch nog wel een kind.

2. kind (afstammeling)

   «Oldemor til borna mine er langt over 90 år.»

   De overgrootmoeder van mijne kinderen is ruim 90 jaar.

3. onvolwassen, infantiel persoon
4. (natuurkunde) barn

Afkorting

• [4]: b

Afgeleide begrippen

• [1]: barnebok
• [1]: barnehjem
• [1]: barnemishandling
• [1]: barnesong
• [1]: barnesjukdom
• [1]: barnesikring
• [1]: barnevenleg

Zelfstandig naamwoord

barn, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van barn

Schrijfwijzen

• born

Zweeds

Uitspraak

• Geluid:  barn    (hulp, bestand)
• IPA: / baːrn /

Woordafbreking

• barn

Naar frequentie	190

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	barn	barnet	barn	barnen
genitief	barns	barnets	barns	barnens

Zelfstandig naamwoord

barn, o

1. (familie) kind
2. (natuurkunde) barn

Zelfstandig naamwoord

barn

1. nominatief onbepaald onzijdig meervoud van barn

   «Fem personer, två vuxna och tre barn, fick föras till sjukhus för kontroll efter en kökrock som inträffade på E6.»

   Vijf personen, twee volwassenen en drie kinderen, werden naar het ziekenhuis voor controle na een kop-staartbotsing dat plaatsvond op de E6.