weven

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  weven    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /ˈʋe.və(n)/
  • (Limburg): /ˈweː.və(n)/

Woordafbreking

• we·ven

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘dooreenvlechten van draden’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• [1] (erfwoord) Van Protogermaans *webaną, vroeg Middelnederlands weven nog sterk klasse 5.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
weven	weefde	geweven
gemengd	volledig

Werkwoord

weven

1. overgankelijk (kleding) (textiel) vervaardigen uit draden
2. schrijfwijze voor weiven "heen en weer bewegen, zwaaien"

Hyponiemen

• aanweven, doorweven, inweven, samenweven, verweven

Afgeleide begrippen

• weeffout, weefgetouw, weeflijn, weefsel, weefspoel, weefstoel, weefstrook, weefvak, weveling, wever, weverij

Vertalingen

    1. (textiel) vervaardigen uit draden   

Duits: weben (de) Engels: weave (en) Fins: kutoa (fi) Frans: tisser (fr)

Pools: tkać (pl) Spaans: tejer (es)

Gangbaarheid

• Het woord weven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "weven" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Middelnederlands

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd		voltooid deelwoord
	enkelvoud	meervoud
weven	waf	waven	geweven
klasse 5	volledig

Werkwoord

weven

1. weven

   «Soe wevet ute haren buke net,
   dar soe die vlieghen mede let.»

   Zij [de spin] weeft uit haar buik een web, waarmee zij vliegen vangt.

2. zich inspannen
3. beramen