rit

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  rit    (hulp, bestand)
• IPA: /rɪt/

Woordafbreking

• rit

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Nederduits, in de betekenis van ‘het rijden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1558

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	rit	ritten
verkleinwoord	ritje	ritjes

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	rit	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

rit

1. m een korte reis te paard, op een fiets of in een voertuig

   • Over de Blueridge Parkway is dat een prachtige rit. 

2. o een snoer eieren van een kikvors, kikkerrit

Synoniemen

• [2]: kikkerrit

Hyponiemen

   

achtbaanrit afrit afstandsrit bergrit betrouwbaarheidsrit bongrit dodenrit dollemansrit heenrit inrit kikkerrit koninginnenrit koppeltijdrit mollenrit nachtrit omrit oprit proefrit puzzelrit remiserit rondrit slotrit stadsrit sterrit terreinrit terugrit testrit tijdrit toerit uitrit veldrit

Afgeleide begrippen

• ritmeester, ritnaald, ritnummer, ritprijs, rittenkoers, rittenstaat, rittenwedstrijd, ritzege

Vertalingen

    1. een reis in een voertuig   

Engels: ride (en)

Werkwoord

vervoeging van
ritten

rit

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van ritten
2. gebiedende wijs van ritten

Gangbaarheid

• Het woord rit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'rit' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.