rit

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  rit    (hulp, bestand)
• IPA: /rɪt/

Woordafbreking

• rit

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Nederduits, in de betekenis van ‘het rijden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1558

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	rit	ritten
verkleinwoord	ritje	ritjes

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	rit	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

rit

1. m een korte reis te paard, op een fiets of in een voertuig

   • Over de Blueridge Parkway is dat een prachtige rit. 

2. o een snoer eieren van een kikvors, kikkerrit

Synoniemen

• [2]: kikkerrit

Hyponiemen

   

Alpenrit achtbaanrit afrit afstandsrit autorit avondrit bergrit betrouwbaarheidsrit bootrit bosrit buitenrit busrit chronorit dodemansrit dodenrit dollemansrit doorrit drankrit dronkenmansrit fietsrit heenrit inrit kasseienrit kikkerrit kilometerrit koninginnenrit koppeltijdrit mollenrit motorrit mountainbikerit nachtrit ochtendrit omrit openingsrit oprit plezierrit proefrit puzzelrit remiserit rondrit slederit slotrit stadsrit sterrit taxirit terreinrit terugrit testrit tijdrit toerit toerrit tourrit trainingsrit tramrit treinrit uitrit veldrit versterkingsrit wegrit zaterdagrit

Afgeleide begrippen

   

ritmeester ritnaald ritnummer ritoverwinning ritprijs ritregistratie ritsstrook rittenadministratie rittenkaart rittenkaper rittenkoers rittenschema rittenstaat rittenwedstrijd ritwinnaar ritwinst ritzege tienrittenkaart

Vertalingen

    1. een reis in een voertuig   

Engels: ride (en)

Werkwoord

vervoeging van
ritten

rit

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van ritten
2. gebiedende wijs van ritten

Gangbaarheid

• Het woord rit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'rit' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.