blond

Nederlands

Uitspraak

Geluid: blond (hulp, bestand)
IPA: / blɔnt / (1 lettergreep)
- (Noord-Nederland): /blɔnt/
- (Vlaanderen, Brabant): /blɔnt/
- (Limburg): /blɔnd/

Woordafbreking

blond

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘met een lichte kleur’ voor het eerst aangetroffen in 1285 ^[1]
van Middelnederlands blont ^[2]

Bijvoeglijk naamwoord

blond

(kleur) een lichte haarkleurvariant
- Rond de Botnische Golf komen de meeste blonde mensen voor.
▸ Een aantal dagen later zag ik voor het eerst de slapende vulkaan Mount Shasta in de verte liggen. Ik was goed in vorm, waardoor ik des te gekker opkeek toen iemand mij toch inhaalde. Deze persoon had gigantisch gespierde kuiten en twee lange blonde vlechten onder een versleten baseballcap.^[3]
bier met een licht gele kleur
- Dit is waar Vlamingen trots op zijn. Een krachtig, blond bier van hoge gisting, met een warme smaak na toevoeging van snippers eikenhout.^[4]

Vertalingen

1. (kleur) een lichte haarkleurvariante

Gangbaarheid

Het woord blond staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "blond" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.^[5]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

↑ "blond" in:
Sijs, Nicoline van der
, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
↑ blond op website: Etymologiebank.nl
↑
Tim Voors
“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
↑ Tijn Sadée NRC 11 mei 2016
↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Duits

Uitspraak

Geluid: blond (hulp, bestand)

Bijvoeglijk naamwoord

blond

(kleur) blond

Engels

Bijvoeglijk naamwoord

blond

(kleur) blond

Frans

Uitspraak

Geluid: blond (hulp, bestand)

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	blond	blonds
vrouwelijk	blonde	blondes

Bijvoeglijk naamwoord

blond

(kleur) blond

Zelfstandig naamwoord

blond

persoon met blond haar; blondje

Noors

Uitspraak

Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
IPA: /blɔn/

Woordafbreking

blond

Woordherkomst en -opbouw

Ontleend aan het Frans.

Naar frequentie	6224

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	blond	blondere	blondest
	o enkelvoud	blondt
	meervoud	blonde
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	blonde	blondere	blondeste

Bijvoeglijk naamwoord

blond

(kleur) blond
«Hun er blond.»
Ze is blond.
(meteorologie) helder, klaar, licht
«Blonde, nordiske sommernetter.»
Lichte Noorse zomernachten.