Naar inhoud springen

blond

Uit WikiWoordenboek
  • blond
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘met een lichte kleur’ voor het eerst aangetroffen in 1285 [1]
  • van Middelnederlands blont [2]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen blondblonderblondst
verbogen blondeblondereblondste
partitief blondsblonders-

blond

  1. (kleur) een lichte haarkleurvariant
    • Rond de Botnische Golf komen de meeste blonde mensen voor. 
     Een aantal dagen later zag ik voor het eerst de slapende vulkaan Mount Shasta in de verte liggen. Ik was goed in vorm, waardoor ik des te gekker opkeek toen iemand mij toch inhaalde. Deze persoon had gigantisch gespierde kuiten en twee lange blonde vlechten onder een versleten baseballcap.[3]
  2. bier met een licht gele kleur
    • Dit is waar Vlamingen trots op zijn. Een krachtig, blond bier van hoge gisting, met een warme smaak na toevoeging van snippers eikenhout.[4] 
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[5]
stellend vergrotend overtreffend
blond
blonder
am blondesten
alle verbuigingsvormen

blond

  1. (kleur) blond
stellend vergrotend overtreffend
blondblonder
more blond
blondest
most blond

blond

  1. (kleur) blond
  enkelvoud meervoud
  mannelijk   blond blonds
  vrouwelijk   blonde blondes

blond

  1. (kleur) blond

blond

  1. persoon met blond haar; blondje
  • blond
  • Ontleend aan het Frans.
Naar frequentie 6224
stellend vergrotend overtreffend
onbepaald
(sterk)
m/v enkelvoud blond blondere blondest
o enkelvoud blondt
meervoud blonde
bepaald
(zwak)
enkelvoud en
meervoud
blonde blondere blondeste

blond

  1. (kleur) blond
    «Hun er blond
    Ze is blond.
  2. (meteorologie) helder, klaar, licht
    «Blonde, nordiske sommernetter.»
    Lichte Noorse zomernachten.
  • blond
  • Ontleend aan het Frans.
stellend vergrotend overtreffend
onbepaald
(sterk)
m/v enkelvoud blond blondare blondast
o enkelvoud blondt
meervoud blonde
bepaald
(zwak)
enkelvoud en
meervoud
blonde blondare blondaste

blond

  1. (kleur) blond
  2. (meteorologie) helder, klaar, licht
  • blond

blond

  1. (kleur) blond; met blonde haren.
  • Onverbogen