blond

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  blond    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /blɔnt/
  • (Vlaanderen, Brabant): /blɔnt/
  • (Limburg): /blɔnd/

Woordafbreking

• blond

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘met een lichte kleur’ voor het eerst aangetroffen in 1285
• van Middelnederlands blont

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	blond	blonder	blondst
verbogen	blonde	blondere	blondste
partitief	blonds	blonders	-

Bijvoeglijk naamwoord

blond

1. (kleur) een lichte haarkleurvariant

   • Rond de Botnische Golf komen de meeste blonde mensen voor. 

   ▸ Een aantal dagen later zag ik voor het eerst de slapende vulkaan Mount Shasta in de verte liggen. Ik was goed in vorm, waardoor ik des te gekker opkeek toen iemand mij toch inhaalde. Deze persoon had gigantisch gespierde kuiten en twee lange blonde vlechten onder een versleten baseballcap.

2. bier met een licht gele kleur

   • Dit is waar Vlamingen trots op zijn. Een krachtig, blond bier van hoge gisting, met een warme smaak na toevoeging van snippers eikenhout. 

Hyponiemen

• asblond, donkerblond, goudblond, halfblond, helblond, honingblond, hoogblond, korenblond, lichtblond,medium-blond, oranjeblond, platinablond, stroblond, witblond

Afgeleide begrippen

• blondgelokt

Verwante begrippen

• blonderen, blondine, blondje

Vertalingen

    1. (kleur) een lichte haarkleurvariante   

Catalaans: roget (ca) Duits: blond (de) Engels: blond (en) Frans: blond (fr) Italiaans: biondo (it)

Noors: blond (no) Nynorsk: blond (nn) Schots-Gaelisch: bàn (gd) Spaans: rubio (es) Tsjechisch: blonf (cs)

Gangbaarheid

• Het woord blond staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "blond" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Duits

stellend	vergrotend	overtreffend
blond	blonder	am blondesten
alle verbuigingsvormen

Bijvoeglijk naamwoord

blond

1. (kleur) blond

Engels

stellend	vergrotend	overtreffend
blond	blonder more blond	blondest most blond

Bijvoeglijk naamwoord

blond

1. (kleur) blond

Frans

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	blond	blonds
vrouwelijk	blonde	blondes

Bijvoeglijk naamwoord

blond

1. (kleur) blond

Zelfstandig naamwoord

blond

1. persoon met blond haar; blondje

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /blɔn/

Woordafbreking

• blond

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Frans.

Naar frequentie	6224

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	blond	blondere	blondest
	o enkelvoud	blondt
	meervoud	blonde
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	blonde	blondere	blondeste

Bijvoeglijk naamwoord

blond

1. (kleur) blond

   «Hun er blond.»

   Ze is blond.

2. (meteorologie) helder, klaar, licht

   «Blonde, nordiske sommernetter.»

   Lichte Noorse zomernachten.

Hyponiemen

• askeblond
• lysblond
• lyseblond
• platinablond
• sølvblond

Afgeleide begrippen

• blondine

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /blɔn/

Woordafbreking

• blond

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Frans.

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	blond	blondare	blondast
	o enkelvoud	blondt
	meervoud	blonde
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	blonde	blondare	blondaste

Bijvoeglijk naamwoord

blond

1. (kleur) blond
2. (meteorologie) helder, klaar, licht

Hyponiemen

• ljosblond
• lysblond
• lyseblond
• oskeblond
• platinablond
• sølvblond

Afgeleide begrippen

• blondine

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /blɔnt/
• Geluid:  blond    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• blond

Bijvoeglijk naamwoord

blond

1. (kleur) blond; met blonde haren.

Verbuiging

• Onverbogen

Synoniemen

• plavý
• světlovlasý

Antoniemen

• tmavovlasý

Verwante begrippen

• blondýn m
• blondýna v
• blondýnka v

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)